- Kategori
- Şiir
Sevgi kervanı
Çok büyük olduğu belliydi;
uzaktan bakarken bile!
gelenler davetli olmasa da gelebilirken
gidenler; gidişin hüznüyle yıkılıyorlardı.
Dağa çıkaracak gücü vardı! Düze indirdiği gibi.
İşi sevgi, dili sevgi, kendi sevgi...
Ne emek ne onur ne gelecek...
sevgisiz mi beslenecek?
Yıkanın da yakanın da ihtiyaç duyduğu şey;
haketmeden
ama zalimin de seveni vardı.
Bu kervan gider. Bu kervan uzun
bu kervan yol
yetiş nasibin olsun.