Sevgi yüklü bulut

Bir sıcacık merhaba,

Sevgi yüklü bulutla yeşeriverdi gönlüm.

Çöl gibi kurumuş yalnızlığında.

Aslında yalnızlık nedir ki?

Nedir bu kadar özlem yükü?

Yıllardır hatta yüzyıllardır...

Tanımadığın halde gönüldaş olabilmek özlemi...

Kelimeler...

O kadar usta bir şekilde yontuyorlar ki,

İnce ince nakışlarını.

Konduruveriyorlar bazen taaa gönül bahçenin en ücra köşesine,

Konduruveriyorlar bazen nakışlarını,

En çöl köşesine...

Duyduğum kelimeler

Aynasıysa kelimelerimin,

Gördüğüm ruh,

Aynasıysa ruhumun,

Yalnızlık yok olup gitmede...

Hiç tanımadığım

Belki hiç tanımayacağım,

Ama sıcacık merhabaların da olduğunu,

Sıcacık özlem yüklü bulutların da olduğunu bilmek,

Arada, onlarla göğün yükseklerinde karşılaşmak,

Ve,

Ve yağmur olup yağmak...

Bir bahar sabahı,

Mevsim kış olsa da...