Sevgili acım...

Acılar vardır bitmez bitirilmez. Kaldırsanız içinizdeki ateşini, hayat ışıksız kalacak sanırsınız. Acılar vardır. Yerinde durması artık unutulmazsından evladır. Size soluduğunuzu anımsatır, size insanlığınızı. Kimi zaman kavgalı olsanız da, kimi zaman ağrı eşiğinizi zorlasa da verdiği sıkıntı, orada içinizde ki çekmecede durmalıdır. Albümdeki fotoğraflar gibi. Ölüm bunların başında gelir. Sonra eski sevdalar… Derler ki; taze ölünün arkasından yakınlarının içinde ilk gün 40 mum yanar, her gün biri söner ve sonuncu sonsuza kadar kalıcıdır... O mumun sönmemesi aslında sizin tarihinize, sevgilerinize sahip çıkışınızdır. Ölüme dirençtir, kaybedişe rağmen kazanmanın çoğu zaman faydasız görünen çabası. Dünya dönmeyi unutsa sizin unutamayacağınız acılar vardır. Katliamlar tarihidir elbet yaşamış olmak. Acılar vardır bitmez bitirilmez. Sönecek gibi oldukça üflediğimiz, körüklediğimiz. Sevincimizden kalıcı. İhanettir adı bazen … Maruz kaldığımız maruz bıraktığımız. Acılar vardır, hayat varsa… Ve onları ömrümüzün nişanı gibi taşırız göğsümüzde; bir parça hüzünle bir parça gururla.. 

Nigi 15/06/2011