Sevmek

Bir gün uyanırsın tamda uyuduğunu hissettiğin anda. Birde bakmışsın aslında herşey aynı. Sanki yerdeğiştirircesine dürtüler seni uyarmıştır. Öncesinin ve sonrasının adı yoktur.

Emek verircesine büyütürsün sevdanı yüreğinin tamda ortasında. Hasletlerine inattır yaşadığın. Bir bütünün yarımyamalak parçalarıdır birleştirmeyi umduğun.

Çocukça kalbinin yaralarını sarmak istersin, herbir vuruşunda yüreğinin. Oysa kolay mıdır? Yerine koymak ve özümsemek.

Biten bir çoşkunun kırıntılarıdır sağında kalan. Yoksa hayalini kurduğun, bir can için geri sayım değil. Canına ve içine işleyen sevdadır çocukların kadar benimsediğin.

Vatan aşkı gibi toprak kokusu gibi, yüzünü gülümsetendir O... Hiç kaybetmeyecekmişsin gibi sarıp sarmalamak istesende, senin olmayanların ötesindedir yüzünü aydınlatan.

Acıyı, sevmeyi ve hüznü yaşasanda aslında, o hayalindeki yerdir gitmeyi düşlediğin.

Yolun sonuda olsa, başıda olsa ne yapmak istediğinle örtüşüyor hayat... Senin ve hayatının içindekilerle birlikte nefes almak için kalakalmaktır.

Bayram çoşkusunu, sevincini hatta hüznünü anında yaşayabilmektir.

Kendin, çocukların ve sevdiklerin için, hayatın getirilerini anında yaşayabilmektir. Adı ne olursa olsun ölesiye SEVEBİLMEKTİR.