Sigaraya hayır

Kimse bize zamanında hiç bir şey öğretmedi, sadece ama sadece sevgiyi ve saygıyı öğretti, büyüklerinin yanında sıgara içilmez, küçükler kahveye girmez dediler hep bize. Hepsini de söylerlerken ağızlarında hep sıgara vardı, onun için biz çelik çomak oynamayı, güvercin taklayı, saklambaç'ı, yakar topu öylesine doya doya oynadık ki.. Hala tadı damaklarımda.

İnanın bana geriye dönme şansı verseler bir dakika durmam, tabi ki derler ya bekara eş boşamak kolaydır diye, kızmı ne yapıcam canımdan çok sevdiğim kuzumu, afedersiniz eşimden ayrılırken bile onu düşünüp geri dönmüştüm.
2006 nın Eylül sonu bir pazar sabahı kızım yanıma geldi ve beni öptü, arkasından ya baba kül tablası gibisin şu sıgarayı içmezsen olmaz mı? Seni öpemiyorum dedi! O gün bu kelimeyi anlamadım, veya duymazlıktan geldim. İki ay veya iki buçuk ay sonra Akciğer kanseri olduğumu öğrenip ilk kemoterapi yi alacağım gün sıgarayı bıraktım. Bu ay sonu bir buçuk sene olacak.

Ben daha yeni yeni sıgarasız yaşamın zevkine ulaşmaya çalışıyorum. İnanın sağlık gibisi yok, hele bir yere yetişmek için koşanların ulaştığında körük gibi kalkan göğüslerini gördüğümde sıgara nın zararlarını anında görüyorum.

sağlıklı bir hayat ve sağlıklı bir gelecek için...

SIGARAYA HAYIR.