Sıkan botlar çöpe operasyonu

Bir pazar sabahı erken başladı benim için. Aklımda bir gün önce buzdolabına koyduğum botlar… Evet kulağa komik gelse de işte insan her duyduğunu deniyor. Sıkan botları buz gözünde bir gün bekletip evde bir saat kadar giyince ayağın şeklini alıyor bir daha sıkmıyor diye duydum. İşte bir umut dün buz gözüne koyduğum botlar sabah sabah rüyama girdi. Buz kalıbına dönüşüp bir daha erimeyecek sanıp bir hışım kalktım sıcacık yataktan. Buzdolabından çıkan botları geçirdim ayağıma evde volta atmaya başladım. Eh iki dakika, beş dakika derken sıkıldım tabii, çay demledim. Geçtim pencerenin kenarına sabaha günaymayan Nişantaşı’nın sessizliği karşısında çayımı yudumlarken bir köpek çekti dikkatimi. Sadece biz uyanmış gibiydik koca şehirde, büyük bir sırrı paylaşıyormuşçasına uzun uzun baktı bana.

 

Buz gibi havada, yerde uzanmış paşalar gibi yatarken o, düşüncelere daldırdı beni. Ayağımda sıkan buz gibi bir bot, elimde sımsıcak bir çay, karşımda sessiz bir şehir ve sanki tüm sırlarmı biliyormuşçasına bana aralıksız bakan bir sokak köpeği…

 

Bizi sıkan şeyleri genişletme, değiştirme alışkanlığımız ne de kötü değil mi? Olduğu gibi kabullenmemek, olmuyorsa yol vermemek, hepimizin düştüğü bir hata. Eh diyeceksiniz, ne güzel farkındasın, atabiliyor musun ayağındaki ayakkabıları?” Nerde bu satırları yazarken bile ayağımda, durmadan bakıp evet evet genişliyor diyorum. Vazgeçmek zor sevilenden. Ne kadar sıkarsa sıksın, bol gelirse gelsin, atmaktan daha kolay geliyor değiştirmek karşımızdakini. Değiştirme çabamız bir savaş, vazgeçme bir yenilgi sanki.

 

Yenilmeye kimsenin tahammülü yok. Savaşı kazanmazsak öleceğiz sanki.

 

Bana bakan sokak köpeği biliyor gibiydi bunların hepsini. Sahiplenebileceği bir evi, tanıdığı, eşyası bile olmayan o bakışlar benden daha özgür daha akıllıydı o an. Değiştirmek isteyeceği hiç bir şeyi yoktu. Savaşmıyordu, sakindi ve daha güzel, huzurlu yaşıyordu. Sıkan tüm eşyaları, insanları, kalıpları, kuralları atmıştı belli ki kafasından, işte bu sessiz pazar sabahı bana uzun uzun, alaylı bakışları bundandı. 

 

“Değiştirmek yerine vazgeç” diyordu.

 

Sıkan “Botlar” Çöpe Operasyonu başladı kafamda o an. Sizi sıkan tüm “botları” bir an önce hayatınızdan çıkarmak dileğiyle.