Sınav serüvenimiz

Kalbimizin temiz yanı ile nefsimiz arasında bocalayıp duruyoruz vesselam! Öğrendiklerim ve kısmen de tecrübe ettiklerim kadarıyla, hangi demde olursak olalım dünya sınavı serüvenimizi şöyle özetleyebiliyorum:

1.      Olay ve olguları, duyu organlarımız ve yaptığımız araçlar ile algılıyoruz. Kalp gözümüz ve kulağımız ile ne kadar algılayabiliyoruz kim bilir?

2.      Bu arada; kalbimizin temiz tutabildiğimiz yanına irfanımız[1] ölçüsünde sezgiler, kirlettiğimiz yanına ise nefsanî dürtüler ve vesveseler[2] akıyor.

3.      Bilgi dağarcığımızı kullanarak, zekâmız ile düşünüyor, muhakeme ediyor ve sonuç çıkarıyoruz.

4.      Kalbimizin temiz yanı, akıl [3] ile yol gösteriyor, vicdan ile uyarıyor, hikmet[4] ile doğruyu uygulama desteği veriyor.

5.      Cüz-î irademiz [5] ile tercih ediyoruz, karar verip niyet ediyoruz.

6.      Niyetimizi uyguluyor, iş yapıyoruz.

7.      Yaptığımız iş, ya kalbimizdeki temizliği (imanımızı) ya da kirliliği artırıyor.

8.      İmanımız; aklımızı ve vicdanımızı diri tuttuğu gibi hikmet ve irfan yetkinlikleri kazandırıyor, nefsanî dürtülerin ve vesveselerin etkilerini azaltıyor.

9.      Kalbimizdeki kirlilik ise nefsanî dürtülerin ve vesveselerin etkilerini artırdığı gibi aklımızı ve vicdanımızı köreltiyor; doğru adımlarımız nedeniyle bahşedilmiş olan hikmet ve irfan yetkinliklerimizi yitirmemize sebep oluyor. Kirlilik tamamen kapladığında da kalp gözümüz ve kulağımızda perdeler oluşuyor, kalbimiz mühürleniyor; Allah korusun!

Âlemlerin Rabbi Allah, yanlıştan kaçarak sâlih amelimizin artmasını ve ağlayarak gözümüzü açtığımız bu dünyadan son nefesi gülerek vermemizi nasip eylesin inşallah!