Siyah şortlu aslan bakıcısı

Bahar kokulu bir İstanbul gecesini aydınlatmakla görevlendirilen ay, tökezlemeye başlıyor daha vardiyasının ilk dakikalarında. Bulanık görünüyor aşağıdaki şehir gözüne. Yaşanacak felaketi hissetmiş gibi sanki.

İlerleyen dakikalarda yükseliyor tansiyonu ayın, dengesini yitirip düşüyor hakemin siyah şortunun cebine.

Evimizdeki 0-0’ın rövanşına çıkıyor kanaryalarımız, suyun gürül gürül aktığı Sami Yen stadında. Formamızdan çekinen rakip, transfer yapıyor kadrosuna ve 12 kişiyle çıkıyor karşımıza.

Yeni transferlerinin hangi mevkide oynadığını bilene aşk olsun. Takım arkadaşları gol için üzerimize geldikçe, cebinde biriktirdiği sarı ve kırmızı kartlarını kör bir bıçakla bileyip, doğramaya başlıyor futbolu siyah şortlu.

Rakip oyuncuları dizerek ince bir ipe, attığı gol ile yaptığı kolyeyi armağan ediyor Gökhan, siyah şortluya.

Kolye boynuna büyük geliyor siyah şortlunun. Sinirleniyor bu duruma ve kenardaki top toplayıcı çocukla imece yapıp bir kırmızı kart daha kusuyor gönül mühendisi Gökhan’a, Lugano’dan sonra.

Son 15 dakika 12’ye 9 kişiyiz.

Camdan imal edilen oyuncuları, kalecimize küfür koleksiyonunu gösteriyor yediğimiz gol sonrası.

Maç bitiminde, gururun, aşkın, büyüklüğün resmi çiziliyor Sami Yen’in eski kale arkası tribününe. Kullanılan renkler SARI ve LACİVERT. İşte sözün bittiği yer burası.

Geçen yıl göğsünde Fifa kokartını taşıyan Dereli tarafından doğranmıştık, bu yılda kokart arkadaşı siyah şortlu tarafından doğranıyoruz.