Siyah tüller içinde çıplak ayaklı bir kadının karlı düşlerle dansı...

" Sözcüklerimin en firarını ettirdin..." dedi adam kadına...

" Ruhun ve beynin öncelim, sok bunu o kafana kadın.." diye başlarken deli dolu yağmaya...

***

Bembeyaz karlar gibi dur durak bilmeden yağdırıyordu adam sözcüklerini kadının üzerine... Karlı adam dinmek bilmeyen bir yağışla kadının düşlerine yağıyordu.

Ve kadın karlı düşlerin kapısından tüm kilitlerini kırarak dalıyordu içeriye ki bilmiyor muydu sanki o kapıların ona zaten ardına kadar açık olduğunu...

Adam özgürdü... Soluksuz tane tane yağıyordu kadının üzerine... Her tane, kadınla buluştuğunda bir gülümseme atıyordu kadın ve eritiyordu zerafetiyle her birini...

Adam karlıydı, adam kararlıydı kadının griye çalan düşlerini pamuğa boyayacaktı. Bir yanı arsız çılgınca baştan çıkarırcasına yağıyor; bir yanı incitmeden dokunmadan koklar gibi yağıyordu.

Kadın indirdi şemsiyesini... Artık muazzam yağışa teslim olmuş; yerinde öyle kala kalmıştı. Yıllarca hep güneşi beklerken penceresinde meğer ne büyük aptallık yaptığının şaşkınlığındaydı...

Ve bir gece kaldırdı yüzünü karlı gökyüzüne... Açtı kollarını... Kapadı gözlerini karlı düşlere...

Ezberindeki o ezginin notaları gibi içine işlercesine derin bir nefes çekti son kez gri düşlerinden... Belki bir son vefa nefesiydi. Son veda... Ve tüm hafiflliğiyle bıraktı sonra kendini karlı adamın kollarına...

" Her yerde kar varrrrrr... Kalbim senin bu geceeee... "

***

Siyah tüller içinde çıplak ayaklı bir kadının karlı düşlerle dansıydı bu...

Ve hiçbir dans hiçbir kar üzerinde bu denli şehvetle anlamını bulmamıştı.

Ucuz bir melodinin en pahalı dansıydı... Karla karışık doyumsuz bir firardı bu...

İnadına tutkulu...

İnadına aşk kokulu...

Kadın çeyrek asırdan fazla, adam yarım asıra yakın ömrünü sığdırmıştı bu dansa... Karlar aralarındaki tüm yılları eritmişti. Aynı yaştaydı yürekleri , aynı ağırlıkta...

***

Siyah tüller içinde çıplak ayaklı bir kadın... Ve karlı düşler adamının dansıydı bu...

Yıllarca aşka gebe kalışın kutsal bir doğum töreniydi... Karların düşlere ziyafetiydi... Düşlerin karlara merasimi...

Şahaneydi... Muhteşemdi... Nefes nefeseydi...

Karların senfonisiydi bu...

Yavaşca indirdi kadın yorgun başını karlı omuzlara... Başını değil yılların yorgunluğunu bırakmıştı sanki oraya... Yılların özlemini...

Karlı adam ise, siyah tüllerin arasından ona göz kırpan gerdana gömmüştü tüm sancılarını...
Birikmiş yangınlarını...

Ruhları ve beyinleriyle sevişiyorlardı... Baştan çıkıyorlardı...

Çıldırmıştı kar taneleri... Kudurmuştu gökyüzü... " Biz de buradayızzzz heeeyyyyyy " diyorlardı.. Beyazlar arasından alkış tutarken yıldızlar...

Gökyüzünün seramonisi eşliğinde ; siyah tüller içinde çıplak ayaklı NEŞELİ bir kadın ile KARLI düşler adamının en FİRARİ dansıydı bu...

Ve inadına NEŞELİ...

İnadına KARLI ...

İnadına FİRARİİİİİİİ ...

< neşe="" özkan="">