Siz de deneyin

Bugün aşkın DNA'sına dokundum:

Yeniden iskeletini kurdum

Kalbinde yaz çiçekleri

Yüzünde yeşil gözleri

Olsun istedim.

Alladım pulladım...

Aşk siyahı sevmez

Kılıftan hoşlanmaz dedim,

Kırmızı elbisesini giydirdim

Kendi kozasında

Kendi ütopyasında yaşattım.

Sevdiği nehirlerle besledim

Denizlerle buluşturdum

Uğrunda ölümler yaşadım

Ama asla vazgeçmedim...

Çelişip ters düşmeden

Anladığı dilden konuştum.

Ne kölesi oldum

Ne de köleleştirdim

Oyun oynamadan

Çelme takıp düşürmeden

Birlikte yürümeği öğrettim...

Şimdi üşüyen gecelerime

Gökyüzünü örtmüyorum.

Ellerim boşluğa uzanmıyor

Hüznün adresi olmaktan çıktı yüreğim

Sarı alevinde yanan kırmızı bir mumla

Aydınlanıyor yüzüm...

Rukiye Çelik

Ankara/1 Mayıs 2012

Köy Enstitüsü mezunu bir öğretmenin kızı olarak 10 Kasım 1953 yılında Posof'un ücra bir köyünde a..