Son bekleyişler

Yaz aylarının sonu ve ekimin başlangıcı,

Sanki daha koyu bir kasvet var gönlümde,

Ağaçlarda yine çırıl çıplak,

Dökmüş yapraklarını,

Ve rüzgar sanki ruhumu alıp götürüyor gibi,

Yağmurun altında sırıl sıklam,

Sokak ortasında kalmış üşüyor  gibiyim,

Bir damın altına sığınıyorum,

Sensizlik yok mu?

Sen olsan ceketine sarardın beni.

Bu sefer caresizliğim başa bela.

Yağmurun sesi huzur tınısı kulağımda,

Düşündürüyor beni içine düştüğüm bu sevda,

Sensizliğin sesi, sessizliği bile acı,

Son kez gülümseyişin yüzümde kaldı.