Son nokta....

Dün kredi borcumun son taksidini ödedim. Artık borçsuz biriyim. Uzun süre işsiz kalan küçük oğlum bir hafta önce çalışmaya başladı. Yıllardır süren bir arsa ihtilafı tatlıya bağlandı. Yakında elime birkaç kuruş para geçecek. Onunla evimin tamiratını yaptırırım artık.  Uzun süredir görüşmediğim bir akrabamla barışınca çok rahatladığımı hissettim. Bugüne kadar bana yanlış yapanları affedince de çok rahatladığımı hissettim. Umarım yakın dostlarım da kendilerine yanlışlık yapanları affederler. İşin en güzeli de son zamanlarda beni uyutmayan ağrılarımı artık hissetmiyorum. 

 

Hiç bu kadar uzun uyumamıştım. Artık uyanmalıyım. Neşe içinde güzel bir kahvaltı ile güne başlamak istiyorum.

 

Fakat neden uyanamıyorum? 

 

Bu ambulans sesi de ne? Apartmanımızdaki yaşlı teyze yine fenalık geçirmiş olmalı. Kadıncağız vertigo hastalığından bir türlü kurtulamadı. Daha önce de birkaç kere hastaneye kaldırılmıştı. Herhalde yine serum verecekler. Umarım bir an önce evine döner....

 

Tamam da, yoğun bakım ünitesinde eşimin ve çocuklarımın işi ne? Neden buradalar? Beni neden uyandırmadılar. Onlara buraya neden geldiklerini sormalıyım. Herhalde rüya görüyorum. Nasıl bir rüya bu? Ah....Bir uyanabilsem.....

 

Neden herkes buraya toplanmış? Bütün sevdiklerim, hatta zamanında gönül koyduğum insanlar bile burada. Dostlarım, arkadaşlarım, ailem, akrabalarım...Hepsi toplanmışlar. Camide ne işleri var ki?

 

Anne, baba...Siz... Siz ölmemiş miydiniz? Ahmet...Yıllar önce kaybettiğim arkadaşım. Sende mi buradasın? 

 

Ama siz.....

 

Yoksa............

 

 

*****

 

Ankebut suresi 57. Ayet.

 

Her can ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz.