SON

Bir yolda yürüyorsun; yolun yarısı birilerinin seni dağıtmasıyla, diğer yarısı da kendini toparlamakla geçiyor. Velhasıl hiçbir şey anlamadan ölüyorsun…”

Evet istediğin oldu bende ki seni öldürdün zaten bir hayaldin benim tarafımdan yaratılan, içimde ki tüm duygular öldü bu da geçecek biliyorum ama verdiğim emeğe üzülüyorum sana değil.

Yüreğim parça parça düğüm düğüm kırık döktüğüm ,sığmıyorum hiç bir yere .Gerçekten inanmış olmanın değer vermenin anıların acısı hiç bir şeye benzemiyor,çaba gösterip çırpınıyorum kendime yalanlar söylüyorum olmuyor.

Sevmedi işte ne yapabilirim günahıma girdi sadece .Çıkardı beni kör kuyumdan gökyüzünü bahşetti.Sonra mı ne oldu bildik hikaye biri paraşütsüz çıkardığı gökyüzünden atar,yıllar sonra bir diğeri çıkardığı kör kuyulara tekrar terkeder.

Yanlış kapıya girmiş bir anahtardım zorladım kırıldım .Gücümü içimdeki güçsüzlükle boğuşurkrn tükettim.Ve düşmemek için tutunduğum kişi düşüşümü daha çok hızlandırdı.

VE SONUNDA BİTTİ....