İÇSEL BİR YOLCULUK

İçim de kara bir bulut oturuyor ya yağmur yağmalı yada çekip gitmeli ruhumu daraltıyor.Biliyorum oda zamanı gelince gidecek hiç bir şey kalıcı değil.Bugün bütün sorunlarımı aldım karşıma konuştum biraz ağladım biraz güldüm.içimdeki labirentlerde ,kuyularda zindanlar da gezdim dolaştım.Bir zamanlar çiçekler yetiştirdiğim tarlalara baktım kurumuşmu diye kapalı zindanlara attığım kötü duygularla yüzleştim . Eksik duygularımı gördüm gidiş nedenlerini, otobüs biletlerini hangi uzak diyarlara gittiklerini ve geri dönüşleri olur mu acaba diye sorguladım.

Çok uzun sürdü içsel gezi babamı buldum kalbimin en kıymetli odasında sarıldım kokusunu içime çektim gözyaşlarım sel oldu ölümünün yıl dönümü üstelik.sensizlik çok zor dedim her erkekte senin verdiğin huzuru ve sevgiyi,güveni arıyorum ondan bu fazal değer verip sevmelerim.

Sevmekten vazgeçme dedi ama güvenmekonusunu iyi düşün çık karanlığından ben hep nefesinim senin.......

Diğer odalarda kaybettiğim bütün anılar vardı , es geçtim bazılarını açmadım kapılarını acıtır canımı diye daha çok kilitlemek istedim ama gitmelerini de istemedim. Bir ışık aradım kendi içimde şimdilik o gücü bile bulamadım.

Sadece AĞLADIM....