Sonunda ayçiçeği fotoğrafı çektim...

Ayçiçeklerini hep uzaklarda görüyordum. Oysa onların yakınında olup o güzel sarı rengin fotoğraflarını çekmek istiyordum. Yıllardır ben+ ayçiçekleri+ fotoğraf makinesi bir arada olamamıştık.

Ağustos ayının son günleriydi, Emre’nin beşinci yaşgününü kutlamak için annesi çağırdı. Emre kuzenim Seval’in oğlu. Gittiğimiz yer Ayaş yakınlarında, Emre’nin halasının bahçesiydi. Haftasonları Ankara’dan giderek çok güzel bir bahçe oluşturmuşlar. Meyve ağaçları, sebzeler, çiçekler harcanan emeğin hiç boşa gitmediğini gösteriyordu.

Gördüğüm güzellikler arasında beni en çok heyecanlandıran ayçiçekleri oldu, sonunda ayçiçeklerinin fotoğraflarını yakından çekebilecektim. Gün boyunca sıcak güneşin altında, akşam loşluğunda, gece karanlığında değişik ışıklarda her açıdan fotoğraflar çektim. Makro ayarlarını en iyi yapmaya çalıştım. O gece fotoğrafları bilgisayara aktardığımda diğer bütün fotoğraflar teknik olarak çok güzeldi ama ayçiçeklerinin fotoğraflarından iyi durumda o kadar az vardı ki. Derler ya, sakınılan göze çöp batar, diye. Benim ayçiçeği fotoğrafı çekme maceram istediğim kadar başarılı olmasa da birkaç güzel fotoğrafım olmuştu.

Şehirden uzak, şehir uğultusunun, araba seslerinin hiç duyulmadığı bahçenin en ucundaki su sesi bile sanki yanımızda gibiydi. Akşam mangalın kokusunu alıp gelen kocaman köpeğin sessiz yürüme çabaları yeterli olmuyordu, kurumuş otların üzerindeki hışırtıları kulaklarımıza geliyordu.

Emre ve kuzeni Selin yaklaşık aynı yaşta. Emre’nin minik süzeğiyle çiçekleri sularken Selin’e onun süzeğinin olmamasını, gereğinden fazla söylediğimizde bu kadar hüzünleneceğini bilemezdik. Daha sonra üzüleceğini bile bile yeniden söylediğimizde annesinden bir güzel fırçayı yemiştik.

En son çocukluk yıllarımda ip atladığımı anımsıyorum. Akşama doğru ip atlamaya başladığımızda herkesin bu kadar meraklı olacağını hiç düşünmemiştim, hava kararmasa saatlerce ip atlayacaktık. Herkes kuyrukta ip atlama sırasını bekleyip o günün rekorunu kırmaya çalışmışlardı.

Güzel bir günün anıları ve birkaç ayçiçeği fotoğrafı kaldı o günden.