Sosyal alanda toplantı

Siz ne iş yapıyorsunuz?

Ya siz?

Sizinki neydi?

Sizinle ilk defa karşılaştık sanırım…

Apartman toplantısını mağaza açılışına çeviren kısa boylu esmer adam bana doğru yaklaşmaya başlayınca, kimseye fark ettirmeden çıkışa doğru yöneldim…

( <ı>Camı açtım, bir sigara yaktım, hiç esmiyor.)

Arabayı evin önüne park ederken, gece bekçisinin telaşını görmeniz lazımdı..

“ Toplantı çoktan başladı!”

Umurumda bile değil diye geçirdim içimden, aynı anda yaşı elliyi çoktan geride bırakmış adama gülümsedim.

Sizin onun bir de “özel güvenlik şirketi ile anlaşalım” dendiğinde yüzünün ifadesine şahit olmanız lazımdı…

Ne yapsın adam, güvenlik şirketi ile anlaşırsak ekmeğinden olacak...

İlgilendiğim tek bir konu var… Asansör ne zaman çalışmaya başlayacak?

Ben gelene kadar konuşulmuş, hatta yönetici bile seçilmiş…

Bazıları için apartman yöneticisi olmak çok önemli.

Bana sorarsanız; angarya…

Günün birinde “yönetici olmak isteyen gönüllü var mı acaba?” Diye sorulduğunda elimi havaya kaldırdığımda bu cümle gelsin aklıma…

Seviyoruz yeni duyduğumuz kavramları ve kelimeleri cümle içerisinde kullanmayı…

Apartmanın zemin katındayız…

“ Burası ne?”

“ Sosyal alan!”

“ Ne demek yani?”

“ Sosyal alan işte”

“ Tamam, o zaman…(!)”

Anladıysam Arap olayım, anlayan varsa lütfen açıklasın bana… Kahve gibi bir şey mi yapılacak buraya?

Tekirdağ’a giderken Aymar yağ fabrikasına gelmeden sağa dönen yolda kocaman bir tabela var… “ Sosyal Evler”

Kerhane, genel ev, mektep, şimdi de sosyal evler… Durum gittikçe sosyalleşiyor…(!)

(<ı> Televizyon açık, Safiye Soyman ikinci bahar adlı şarkıyı söylüyor... Orta yaşı geride bırakan ve yeni bir ilişkiye başlayan kaç çiftin şarkısıdır bu? Eğlence mekânlarında bir kâğıt peçetenin üzerine kargacık burgacık harflerle şarkının adı yazılır… Sahnedeki şarkıcıya gönderilir. Şarkıcı kendince romantik kısa bir konuşma yapar. Cümlenin sonuna “ hep beraber söylüyoruz” diye ekler… Işıklar kapatılır, çakmaklar sallanmaya başlar şarkıyı isteyen çift parmaklarını birbirine kenetler, mekân bütün gücüyle bağıra bağıra söyler “ gel benim yârim olu ver şimdiii, seni gül gibi öpe koklaya…”

Sıkıldım bu sosyal alandan…

Toplandık, geç kaldım, çok sıcak ve bitsin artık...

Güvenlik kamerası istiyor bir arkadaş, birkaç kişi onu destekliyor, birkaç kişi de karşı çıkıyor.

Elden ele dolaşan bir deftere imza atıyorum…

Kısa boylu esmer adam yanıma geliyor, “ siz ne iş yapıyordunuz” kulağına eğiliyorum çok önemli bir şey söyleyecekmiş gibi fısıldıyorum; “ özür dilerim tuvalete gitmem lazım.”