Sosyal kapitalizme geçiş

Kapitalizmin başlangıç ilkelerinden olan bireysel çıkarcılık, faydacılık (pragmatizm) yerini sosyal kapitalizme (uysal, evcil kapitalizm ) toplumsal ve küresel faydacı kapitalizme bırakması zamanı gelmektedir.

Hızlı üretim araçlarının başlangıcına kadar mal ve hizmetler sınırlı sayıdaki ve yakın çevredeki insanlara sunuluyordu. Günümüzde hızlı üretim araçları küresel boyuta ulaşmaya başlarken ona sahip olmak isteyenler arasında sıkı bir rekabet yaşanmaktadır. Henüz uluslararası kuralların sisler içersinde olduğu bu dönemde üretim ve hizmet araçlarının da yaygınlaşma süreci artarken ekodinamiklerin yayılma potansiyelininin ortaya çıkardığı ekonomik kriz bir denge bulmaya çalışıyor.

Önce stok vardı. Sonra bu stokun sadece para olmadığı çevreyi yönlendirme ve yönetme gücü (IMF) abartıldı. Kapitalizm laikliği uygulanamadı. ABD demokrasisi ve laikliği para ve bireysel çıkarcılık batıl dinine yenildi.

Elbette temel kuruluş ilkelerinde cumhuriyet ve demokrasi ön plandaydı. Hala sisteminde bulunmaktadır. Küresel anlamda ise paratapıcılık ise belli bir dengede durmadı. Ekonomik kriz için vahşi ve bireysel kapitalizmin gelişmiş modeli olan devlet kapitalizminin, çocuklarını isteyerek veya istemeyerek dünyaya yayılışını izlemeye başladığında düğmeye basmış oldu. Bu süreç kapitalizmin kendi yapısından kaynaklanan kaçınılmaz bir durumdur.

Çoğunluğu birlikte yaşamaya teşvik eden tarihsel süreçteki din, milliyet kavramlarına bir yeni akım olan paratapıcılık eklendi.

Paratapıcılık : Ekonomiyi hakettiği şekilde değil, onu herşeyin önüne koymak, güç, siyasi, bilim gibi her önemli konuların koşulu haline getirmek. Dünyada bireysel cennetini kurma isteği.

Bireyin çıkarları, faydacı yapısı toplumla uyuştuğu müddetçe kendini korumayı ve geliştirmeyi sürdürebilir.

Sosyal pragmatizm ve sosyal kapitalizm mümkün mü?