Söylenecek ne kaldı ki artık???

Bunca zaman yürekler yandı, gönüller dağlandı. Artık dinsin bu acı diye feryatlarla çalkalandı bedenler.

Sonunda karar alındı operasyona başlandı. Acaba dedik buğulu ve korkak bakışlarımızın arasında acaba kaç beden daha bu yola kurban gidecek??

Yok dedik sonra, bu son olacak bunca zamana kadar gidenlerin intikamı alınacak, anaların kanayan yüreğine belki de akan her düşman kanı buz basacak.

Sonra bir duyduk ki operasyonda bugün iki Mehmetçik daha şehit verdik.

Ah !Dedik feryatlar arasında gene gitti kınalı kuzular.Son olsun aslanlar indirin hepsini.Al aşağı edin yurduma göz dikenlerin bedenlerini.

Sonra bir duyduk ki dört Mehmetçik daha şehit vermişiz

Onlara yanmaya fırsat kalmadan duyduk ki üç daha şehit vermişiz.

Üç, beş derken bebekler babasız, gelinler ersiz, analar evlatsızlıkla yanmaya devam eder olmuş.

Bitsin artık dedikçe her damla kanda yüreğimiz daha bir kanar olmuş.

Bitmedi bitiremedik ama son olsun artık diye canla başla bu yola yolcu olduk.Orda çatışan ana kuzuları vatan için kan döküp şahadet şerbetinden içerken bizde onların ardından döktüğümüz göz yaşıyla içtik dünyadaki acı şerbetten.

‘’Vatan sağolsun’’ dedi gözü yaşlı anamız.

‘’Aşkım, canım ağlamayacağım, dimdik ayakta selam duracağım sana vatan sağolsun’’ dedi 3 aylık hamile gelinimiz.

Vatanıma kast edenin canını almaya ant içmişsiz, tek yürek tek bilek olmuşuz çünkü.

Biz bu cennet vatanı ne evlatları, ne aşıkları vererek almışız kolay mı o kadar çabuk elden bırakmak ha!?

Göz yaşlarımızı içimize akıtırız da vatan sağolsun deriz gene de.

Biz Türk Milletiyiz binlerce şehit verdikte vatan sağolsun dedik.

Bu vatan uğruna canımızı vermeye kadınımızla, kızımızla, çocuğumuzla gittikte kimseye baş eğmedik.

İçimiz yandı, hem de kor alevlerde, yinede selam durup gökyüzündeki al bayrağa , oradan bizi izleyen Mehmetçiklere ve ‘’VATAN SAĞOLSUN’’ dedik….