Söz ve Sükut

Suya sabuna dokunma derler ya, dokunma aksın, ne akışın yolunu değiştir, ne de şiddetini, kirleneni temizlemeye de gerek yok. Yani suya da dokunma sabuna da. Bizim atasözlerimizdeki manidarlık nerelerde var, her yerde hepimiz değişik zamanlarda kullanırız. En çok da atasözleri ile uyarırlar bizleri çoğu kez. Başkasının işine burnunu sokma, her koyun kendi bacağından asılır gibi niceleri vardır.

Gittiğin yerin gözü körse sen de gözünü yum. Doğrular ve gerçekler her durum ve kişi için değişkenlik gösterir. Kurunun yanında yaşta yanar. Kuru mu kalmak iyi yaş mı kalmak iyi, ya da kurunun yanına yanaşmamak mı? Bunu bilemeyiz ama yanmamak için Mevlana gibi yaş kalmaya devam etmeliyiz. Belki de kurudukça ıslatmalıyız kendimizi. Dedim ya! birçoğu korkutma üzerine gelişmiş atasözleri. Çünkü atasözleri tecrübelerin sonucunda ortaya konulmuş özlü sözlerdir. Mutlaka kuruların yanında yanan yaşlar olmuştur.

Bir zamanlar Hülya Avşar üç maymunu oynadığını övüne övüne söylerdi. Görmüyor, duymuyor, konuşmuyor. Bütün bunları yapmanın doğru olduğu tezini savundu.

Sürüden ayrılmak kurtların hedefi olmaksa, sürüden ayrılmamak gereğini duyduk yıllarca. Yüreklerimiz, hepimizin yürekleri mi kayboldu acaba. Bu yüreklerdeki korku cesareti yendi mi, yüreklerimiz korku ile mi kaplandı kimbilir.

Şöyle söylesem mi, söz gümüşse suküt altınmıdır, altına eşdeğer sözler vardır tabi ki!.... Sözler seçilmelidir.