Sözde "ünlü" ler!

Bilim ve sanattan nasibini almamış bazı kişilerin ünlü olması, maalesef çok kolay ülkemizde!
Şarkıcı, manken, oyuncu, komedyen ve medyum olmak için magazin programlarında bir defa görülmek, fazlasıyla yeterli olmakta.
Örneğin, Ebru Gündeş şöhret olmak için, gerçekte hayatta olan babasının mezarı başına gitmiş ve hüngür hüngür ağlamış bir sanatçıdır!
Ayrıca, Kibariye gibi hiç bir nota bilgisi vasfı olmadan jüri üyeliği görevine soyunanlarda cabası!
Kendilerini yaratıcı ve zeki sanan bazı yapımcılar, televizyon ekranlarına güya yenilikler getirdiklerini sanmaktalar.

Hem de, bozuk toplum olmak yolunda defolu malzeme ürettiklerinin farkında olmadan.

Cezaevinden çıktıktan sonra şöhretini ikiye katlamış ve çeşitli suçlardan sabıkalı sanatçılara sahibiz!

Ancak suçları mahkemelerce sabit görüldüğü halde hiçbir tepki görmemişler Türk toplumundan!

Servetlerinin kuruşunu bile hak etmeyen bu kişilere halk tarafından önyargısız olarak verilen “sanatçı” ünvanı neden hiç sorgulanmaz ?

Çok ağır eleştirilere maruz kalmak yerine, tam aksine pohpohlanmaları fiyatlarını ve kendilerine olan özgüvenlerini kat be kat daha da artırmaktadır.

Eline mikrofon alıp, şarkı söyleyen bet sesliler, giydikleri elbisenin tanıtımını değil, iş kazası tezgahlayıp vücutlarını gösterip ünlü olmaya çalışan mankenler, kendilerini komedyen sanan şebekler var ülkemizde.

Ve hasta ruhlu insanların özel yaşam rezaletleri, güya kameralara yakalanıp toplumu kumara özendiren kişilikler bunlar!

Yine pop star,vs gibi yarışmalarda kendilerini ünlü zanneden cahil jürilerin kapris oyunlarıyla, sözde ünlü olmaya çalışan "günü birlik" starlar.

Türkiye de kendilerini ünlü insan olarak tanıtmaya çalışan o kadar çok ünsüzler var ki!

Ve konuşmalarında, önemli olan şöhret olmak değil, şöhreti taşıyabilmektir sözlerine gülmüyoruz nedense?

Kendilerini bu şekilde nitelendiren insanlara, bilinçli insanların cevabı siz ne zaman şöhret oldunuz ki olmalıdır oysa!

Peki, ünlü olmak için teknolojik filtrelerden geçmiş bir hayli gürültülü tek bir şarkılık repertuar yeterlimidir sizce?

Bilinçli toplum olmak yolunda ilerleyen sessiz insanlar, ben sanatçıyım diyenlerden daha çok itibar görmelidirler.

Ancak sayıları, medyatik anlamda iki elin parmaklarını geçmez.

Kendi yaşadıkları ülkede ben ünlüyüm diyenler, ancak yurt dışına çıktıklarında gerçek kimliklerine kavuşmaktalar.

Yani, gerçek anlamda kültürel doygunluğa ulaşmış yüzlerle karşılaşıp, kendileriyle yüzleşmekteler…

Ancak, hiç bir eksiklik hissetmemekteler!