Sularlagiden dallar

Katırtırnaklarıyla süslenen yamaçlarda,
Sevgi dolu kalplerle o gün nasıl gezindik.
Serçeler ötüşürken yeşeren ağaçlarda,
Elele tutuşarak sahile doğru indik;
Sevgi dolu kalplerle o gün nasıl gezindik..

Köpükler ağır ağır kumsala geliyordu,
Küme küme martılar, nefti yosunluklarda.
Attığın kuru dallar, nasıl yükseliyordu,
Nasıl kayboluyordu, o hırçın dalgalarda;
Küme küme martılar, nefti yosunluklarda...

Haz ve neşe aldıkça bahardan ve denizden,
Ruhumuz dalgalarla bakışıp gülüyordu.
Yürürken dakkalarca kumsaldaki bir izden,
Saçların rüzgârlara tel tel dökülüyordu;
Ruhumuz dalgalarla bakışıp gülüyordu...

Ah nerde şimdi o gün, sen nerde, deniz nerde ?
Nerde çocuklar gibi suya attığın dallar ?
Hâlâ yaşıyor mudur, hatıralar o yerde ?
Ayak izlerimizi saklıyor mu kumsallar ?
Nerde şimdi kim bilir, suya attığın dallar ?

Sularla giden dallar çalıp gençliğimizi,
Acaba şimdi hangi ummana götürdüler ?
Yalnız hayaller kaldı, gözlerde dizi dizi,
O hayaller o yerde, ne hoş demler sürdüler;
Dallar baharımızı, ummana götürdüler...

Fahri ERSAVAŞ