Sulu bir yazı

İlçemizde ardı sıra yürüyüşler, protesto mitingleri, uğurlamalar yapılıyor.
Grupların toplanma alanı, konuşmacıların buluşma noktası olarak,

Yeni adresimiz,
Adresiniz,
Aşçılar festivali ile açılışı yapılan
Şelale…

Şelale önünde buluşalım,
Tamam,
Ok,
By,
Sevimli cana yakın
En önemlisi tarafsız..
Ama biraz sulu..
Adı üstünde
ŞELALE…

Bu sulu şelale, Niagara’ya turizm ve ziyaret sayısında fark atarsa şaşırmam.
Bu arada sosyal görevlerde üstlenirse hiç sorun olmaz.
Yaraşır.

Nümayişler için,
Afişler, pankartlar, broşürler bastırılacaksa,
Kolay..
Kısa ve öz yazılıyor,
Şelale…
Suni ama,
Adı üstünde
Şelale,
Kimse yanlış anlamasın,
Tarafsız ,
Altıda su,
Üstü de su, bu şelalenin.
Altı üstü şelale
Sağı, solu da…

Ve fakat,
Dağarcığı yok..
İçi boş,
Çimento, demir, kum ve çakıldan mamul,
Ruhu yok bir kere,
Sadece
Adı şelale..
Bence..

Sular seller, şelale..
Toplanalım, şelale.. de
Yürüyelim , şelale.. ye
Daha önceki anıt gibi Cumhuriyet ile ilişkilendirmek mümkün değil.
Üzerine,

1881,
1919,
1923,
1938 yazılamaz mesela.

Ruhu yok
Suni,
İçimizden biri değil yani,
Doğal değil, yapmacık..
Tarihi bile yok ,
Bu şelale hiç doğmadı.
Belki de hiç yaşamayacak
O halde ölmeyecek.
Yapay haliyle,
Öylece kalacak..
Yüzü eskiyecek
Ama ruhu hiçbir zaman olamayacak
Cansız bir şelale olarak anılacak,
Şalterli şelale,
Ancak elektrik varsa şelale olabilecek, suyu akacak..

Buna rağmen;
Şelalede buluşalım dedin mi ?
Buluştun gitti.
Tarihlerde buluşamasan da..
Ona bir gelenek atfedemesek de
Şelale dedin mi
Akan sular duracak..
Yürüyüşler önünde bitecek,
Protesto mitingleri onunla bir anlam kazanacak.
Çekilen fotoğraflar daha bir farklı olacak zahir..!
“Vatan Bölünmez” diyoruz, şelalede buluşuyoruz.
Hacılarımızı gönderiyoruz , şelaleden uğurluyoruz.
İsrail’i telin mitinginde buluşma noktası da, şelale…
Sevgililer günü,
Yılbaşı,
Şampiyonluk kutlamalarını,
Şelalenin önünde düzenliyor olabilirsiniz.
Çelenk koymak için çözüm bile üretilmiş zekice.

1968 den bu yana Atatürk Anıtı vardı orada.
2008 yılında ise şelale ,
Kırk yıl sonra,
Bilerek veya bilmeyerek,
Farkına varmadan, sonucuna kafa yormadan,
Hep bir ağızdan şelale denilmeye başlandı.
Ezberimize de aldık ya, gerisi kolay artık.

Nasıl oldu nasıl gerçekleşti bu hikaye.
Atatürk Anıtı, ne zaman Şelale adresine dönüştü .
Dönüştürüldü..
Bilen var mı?
Sessiz ve derinden.
Farkına varanınız var mı?

Ergenekon’a kafa patlatanlar,
İsimleri isimlere yakıştıramayanlar.
Demokrasiden geçtik, Cumhuriyet’i teslim etmeyiz nutukçuları,
Her bir durumda ricat borularını çalmaya bahane bulan süvariler,
1968 kuşağı,
Aynı tarihlerde toprağa misket gömen çocuklar,
Üç cilt Nutuk, bir Fakir Baykurt, iki Yaşar Kemal, birkaç Dostoyevski romanı ile köyleri aydınlatan büyüklerim.
Atatürk Anıtı şelalenin ardında karanlıkta kaldı.
Göreniniz, bileniniz, duyanınız var mı?
Ne oluyoruz, diyebileniniz..

Gazete manşetlerinden kafanızı kaldırın bakalım.
Atatürk’ü ve anıtını oturduğunuz yerden görebiliyor musunuz.
Yoksa arkeolojik kazılara mı merak saldınız.

Manevi huzurunda saygı duruşunda bulunduğumuz,
Türkiye Cumhuriyeti Kurucusu Mustafa Kemal Atatürk;
Şelalenin duvarından,

Ne giden Mengenli hacı adaylarını,
Ne “Şehitler Ölmez Vatan Bölünmez” yürüyüşlerini
Ne İsrail’i telin mitinglerini görebiliyor artık.

Anlatıldığına göre şelale yapılmadan evvel oralarda içki içilirmiş.
Şelale yapıldıktan sonra, sadece kazlar, ördekler su içmeye başlamışlar.
İçkinin kökü kazınmış şelale akalı beri,
Değişim rüzgarları esmeye başlamış çevresinde,

1968 yılında yapılmış Atatürk Anıtı kenarında,
“Özgürlük ve Bağımsızlık benim karakterimdir”
Bir altta 2008 tarihli şelalenin yanındaki Atatürk büstü altında
“Cumhuriyet, düşüncesi hür, anlayışı hür, vicdanı hür nesiller ister”

…………

Sevinçler sağlıklar…