Susuzuz

Maalesef ben Ankara’da yaşıyorum…

Bu bir kabus…

Bu zamana kadar bir çok şikayetim olmuştu her şehirli gibi. Ama her zaman başka bir severdim Ankara’yı.

Fazla bürokratik bir şehir, iklimi zor, şartlar ağır, yaşam sıkıcı…

Yine de benim memleketim; sakin, güvenilir, semtler birbirine girmiş değil deyip bağrıma bastım. Bastım da ne oldu?

SU YOK!

Anlayamıyorum, nasıl bu kadar düşüncesizce yönetiliyoruz…

Su sorunu olacağı kıştan belliydi. Ama hiçbir su kesintisi yapmayıp bu sıcaklarda o kadar kişinin uyarmasına rağmen yine de iki günde bir su verip bir de boruları patlattılar. Hem de ana boruyu…

Çıldırmak üzereyim…Ankara’da yaşayanlar neden bu kadar isyan ettiğimi anlarlar.

Evlerin depoları var diyorlar ama kaç kişinin var! İş yerleri pislikten geçilmiyor. Kızılay’ da iş yerim, tuvaletlere su taşıyoruz. Artık insanlar o kadar sinirli ki, sayın belediye başkanımızın her yere yaptığı havuzlara gidiyor su bulmaya.

Kızılay meydanında yolun ortasında havuzlar vardır. Sabah çalışanlar ellerinde kovalar suya göz koydular. Öğlen baktığımda ise sular çekilmişti bile. Bu bir şaka olmalı dedim. Ama insanlar ne yapsın, inanın çok susuzuz. Burası Türkiye Cumhuriyeti’nin başkenti ve 2007 yılının son çeyreğindeyiz. Yaşanılanlara inanamıyorum.

Neye üzüleceğimi şaşırdım inanın ki…Borunun patlamasıyla o kadar insanın iş yerini, evini su basmasına mı? Bunca insanın bir damla suya muhtaç olmasına mı? Cuma günü gelecek suların mikroplu olduğu için üç gün dezenfekte edilmesi gerektiğine mi? Yoksa her türlü hastalığın artık kapımızda değil de içimize yavaş yavaş sokuluyor olmasına mı?

Biri beni bu kabustan uyandırsın….