Taraf olmak vicdana sınır çizmektir ve bir örnek

Taraf olmak, insanı sınırladığı gibi, insanın vicdani duyarlılığını da daraltır.

Taraf olanın vicdanın da milliyet boyutu, din boyutu, ideoloji boyutu gibi boyutlar vardır.

Milli boyutu mesela şöyledir: Bir Türk'ün binlerce kilometre uzakta yaşayan soydaşı Türk'ün başına bir şey gelse, o Türk üzülür, kaygılanır, insanları duyarlılığa davet eder; ama aynı Türk, yanı başında yaşayıpta haksızlığa uğrayan bir halka aynı duyarlılığı göstermez.

Dini boyutu ise şöyledir: Örneğin bir Müslüman, zulüm gören bir dindaşı olduğunda âdeta duyarlılık anıtı kesilir, suskun kalmaz; ama aynı duyarlılığı zulüm gören diğer din mensuplarına karşı göstermez. Aynısı diğer dinlere mensup olanlar içinde geçerlidir.

İdeolojik boyutu ise şöyledir: Aynı düşünceyi, aynı fikri, aynı yaşam tarzını savunan kişilerin oluşturduğu anlayıştır. Bu anlayış sahipleri de, zulüm gören genelde kendi anlayışından olduğunda duyarlıdır; diğeri olduğunda aynı duyarlılığı gösteremeyebilir; ama istisna olanlar da çoktur. Genel de en duyarlı kesimdir ideolojik boyut sahipleridir.

***

Vereceğim örnek ise, milli ve ideolojik boyutu bir arada barından bir kişiye ait olacak, yani Yılmaz Özdil'e.

Halk tv'de canlı yayına bağlanan Yılmaz Özdil, Soma'daki faciayı yorumlarken kullandığı "O işçiler için bu kaza normaldir hatta müstehaktır, Türkiye layığını buldu" dedi.

Özdil, o işçiler Başbakan Erdoğan'ın Manisa ve İzmir'deki mitinglerine para karşılığı katıldıklarını ve Başbakan Erdoğan'a sevgi gösterilerinde bulunduklarını bu sebepten dolayı da bu kazanın onlara müstahak olduğunu söyledi.

*

Afedersiniz ama bu anlayışa yalnızca kötü şeyler söylenir. Vicdansızlığın en bariz örneğidir bu. İnsanlar bu kadar da kutuplaştırılmaz.

Yılmaz Özdil'i eskiden severdim, ama böyle faşistçe yorumlar yapması beni kendinden soğuttu.

Yılmaz Özdil, Roboski'de ölenlere de 'Katır' diyerek hakaret etmişti.


-Mustafa Yıldırım - 18.05.2014