TARLA,BUĞDAY,ÇİFTÇİ VE TRAKTÖR

Tarlalarımız, buğdayımız, çiftçilerimiz ve traktörlerimiz ile aşımız, ekmeğimiz, rızkımız…

Hayat, harekettir.. Fikir ve düşüncelerin harekete geçirilmesidir hayat ve hayatın başarısı..

Diyorum ki, bugünden itibaren şunları yapalım:

Bir yerden bir yere giderken, yolumuzun üzerinde tarlasıyla uğraşan bir çiftçi gördüğümüzde hemen yanına gidelim, hal hatırlarını soralım, toprağa rızık eken ve hasat eden o güzel insanlarımızın ellerinden öpelim, imkanımız dahilinde avuçlarına para koyalım, traktörlerine mazot alalım, sattıkları üren varsa ondan da satın alalım…

Köyümüz varsa, köyümüze dönüş imkanı sağlayalım…

Eğer köyümüz yoksa, bir yakınımızın köyüne gidelim, o da yoksa bize en yakın bir köye gidelim..

Çocuklarımıza köyü, köy hayatını, toprağı, ekip biçmeyi sevdirelim..

Elin yabancıları, ülkemizde toprak alırken bizler altındır, dolardır derdine düşmeyelim..

İmkanımızın hepsiyle, nerede satılık bir tarla varsa (verimli ya da verimsiz diye düşünmeden) alalım..

Şehirlerde yaşayanlarsak, evlerimizde, evlerimizin bahçelerinde, balkonlarımızda, teraslarımızda, çatımız düzse çatılarımızda buğday yetiştirelim..

 (Evimdeki buğdayların, günbegün boy verdiğini de yazayım…)

Bu satırlarımdan sonra da iki gazete yazarımızdan buraya aldığım kısa alıntıları okuyalım:

“Gençleri köye çekmenin yolunu bulmalıyız… Nüfus artışına bağlı olarak, dünyada, şehirlerin yönetilmesi daha karmaşık daha zor hale dönüştü. Hızlı ve acele şehirleşme, yanlış yapılaşmayı da beraberinde getirdi. Yanlış yapılaşma, şehirlerin yönetilmesini ve risklerini de zorlaştırdı. Dikey yapılaşma şehirlerin iklimini değiştirdi. İnsanlar beton yığınlarının arasına sıkıştı… (…) Pandemi ile küresel üretimin azalması ve global anlamda ülke ekonomilerini tehdit eden yüksek enflasyonla, dünya, tarımın önemini bir kere daha öğrendi. Rusya ve Ukrayna arasındaki savaş da işin tuzu biberi oldu. Yakında, kırsal dönüşümün tek çare olduğu konuşulacak muhtemelen, ama onu da ne kadar doğru anlayacağımızdan şüpheliyim…”(Yaşar Süngü,30 Mart 2022, Çarşamba)

***

“Ticari ahlakı kaybettik!.. Ne oldu bizim doğruluğun, dürüstlüğün, kalitenin, üretimin, ahlakın esas alındığı Ahilik Teşkilatımıza?.. Nereye gitti, Hz. Peygamber'in öğretileri, hadisleri?.. Ne ara bu kadar ahlaksızlaştık?.. (…)Taa, 1200'lü yıllarda, ahlaklı bireylerden müteşekkil erdemli bir toplum oluşturmayı hedefleyen değerler sistemi kurmuştuk… (…)Ticarette ahlakiliği sağlayacak en önemli unsur veya yaptırım gücü olan vicdanı da kaybettik…”(DİLEK GÜNGÖR,30 Mart 2022, Çarşamba)

***

Ekmeğin, rızkın, karın doyurmanın ana unsurunun emek ve toprak olduğunu unutmayalım.. Toprağın insanı olmanın tam zamanı.. Geç kalan fert de devlet de millet de kaybedecek.. Tarım, her ülke için milli güvenliğin ta kendisidir…

Elleri öpülesi çiftçilerimiz, başlarımızın taçlarıdır…