Tatíle geldim

Evet aylardir karar veremedigim tatil sonunda oldu; surekli gitmelimiyim gitmemeliyim diye dusunup durdum sonra akisina biraktim ve buradayim; iyide ki gelmisim.

Bursa`dan yola ciktik kardesimle yanliz kendimde bir ozellik kesfettim yolculuga cikmak beni acayip geriyor, kendime kiziyorum nerden cikti simdi surekli yolculuklar oncesi bunu yasiyorum. Istanbul otobusune bindik esim yolcu etti bizi ama ondan ayrilmak beni cok uzdu surekli ona baktim hatta kardesim dalga gecti bursa sinirlarindan cikana kardar gozum yollarda belki gorurum diye ama goremedim:)

Deniz otobusunde cikmadik arabadan cok soguktu belkide tadini cikarmak icin cikmamiz gerekliydi. Ama yasli bir amcanin konusmalari dikkatimi cekti belkide ondan otobusten inmek istemedim. yasli amca capraz koltugunda oturan genc bir kiza yuksek sesle konusup birseyler anlatiyor anlattiklarina kulak misafiri olunca hani bazi tipler vardir bir turlu zekasi konusunda karar veremezsin o mu bizimle zekasiyla dalga gecer bizmi onunla belli olmayan tipler iste bu amca o tiplerden biriydi benim icin. Amcam huzur evinden kacmis istanbula gidiyormus ordan izmire gececekmis, aslinda huzur evi cok guzelmis hersey mukemmelmiste yemeklerini sevmiyormus:) surekli insanlardan bahsediyor insanliktan bahsediyor ve basliyor siir okumaya okudugu siiri kendi yazmis turkiyenin gidisatiyla ilgili bir siir, dinlerken bugunu anlatiyor sandim. Bitirince ekliyor `ben bu siiri 39 yil once yazdim al iste 39 yil sonrasi ne degismis` gercekten hak veriyorum. "Rahatsiz ettim seni kisim" diyor "Thank you" ama banada "thank you" diyor bende bunlari anlatirken yoruldum cunku :). Amcam gercekten etkiliyor beni icimden gidip yaninda oturup istanbula kadar sohpet etmek geciyor ama herzamanki gibi yapmiyorum oysa ne cok sey kacirdigimi biliyorum kimbilir ne yasanmis seyler var amcamda neler neler anlatacakti bana.

Sonunda geliyoruz Istanbul'a esimin abisi geliyor aliyor bizi havaalanina o goturuyor abim pilot rica ediyor bize rahat bir koltuk vermesi icin memur bayandan oda veriyor. ucaga biner binmez basliyorum gulmeye tamam koltuk rahatta cam yokki ben disariyi bir sekilde gormeden nasil dururum. 3'5 saat ucak yolculugu bana 24 saat gibi geldi. Kardesimde rahatsizlandi hic onu boyle gormemistim. Sonunda Amsterdam Havaalanina inerken daha tepeden super bir yer diye dusunuyorum evler cok duzgun sirali yerlesim cok planli Turkiyeden cok farkli diye geciriyorum icimden. Indikten sonra bavullari almak icin gidiyoruz ama etrafimda surekli yabanci insanlar bir gariplik hissetmiyor degilim. Pasaport kontrolden gecip bavullara dogru yuruyoruz, dogru gittigimizden emin degiliz ama yazilari okuyarak gidiyoruz sonunda tanidik birilerini goruyoruz bavullarin orda camin arka tarafinda ablam enistem ve cocuklari gorunce cok mutlu okuyoruz cok guzel bir aile tablosu ciziyorlar :) ama ozgul yani kardesim gercekten cok rahatsiz normalde benim hasta olmam lazim o yuzden ozgulu ciddiye aliyoruz cunku kolay kolay hasta olmaz ben daha hassasim. Aliyoruz bavullarimizi ama biraz zor oluyor bavulu tanimam zor oldu kendime dedimki kesinlikle igrenc renkte ben burdayim diyen bir bavul almam lazim:)

Sonunda ablamlarla sariliyoruz nasilda ozlemisiz hani sarki sozleri varya
" Biraz gam biraz keder
Dert değil buda gecer
Herseye katlanırdım
Ayrılık olmasaydı..." su ayriliklar olmasa su kisacik hayatta ne cok sevdiklerimizi ozleyerek geciyor zaman.