Tatil mi eziyet mi?

Hayat, hep tatil olsa,nasıl olurdu acaba. Bir sene boyunca, heyecanla, bekleyip, bir iki hafta yaptığımız tatil, bizi, ne kadar mutlu ediyor değil mi? Tatilin amacı, her insan için, değişiyor tabi. Tatilin anlamı, dinlenmek, güzel vakit geçirmek, gibi düşünülsede, bir çok insan için dinlenmek, tatil anlamına geliyor.

Şimdilerde, tatil köyleri revaçta. Bu tatilmi, yoksa kalabalığın içinde, koşuşturmamı tartışılır tabi. Her şey, saatli, ve zamana bağlı. Gün, kahvaltı için, açık büfede, uzun kuyruklarla başlıyor. Pardon şunu unuttum. Günün, ilk ışıklarıyla, topluca, spor yapan insanların, nedeni henüz çözülmemiş çığlıklarıyla, uyandırılıyorsunuz. İsteseniz de, uyuma şansınız yok. Çünkü, vaktini geçirirseniz, kahvaltıyı kaçırma riskiniz var. Parasını ödemişsiniz. Kahvaltıyı, kaçırma niyetine, bile girmiyorsunuz. Uyanamayan, aile bireyleri, şu cümlenin, ardından, az sonra kapıda hazır bekliyor. Kalkmazsan, kahvaltı biter. Bu kadar para ödedik, ayrıca kahvaltı alamayız. Uyku mahmurluğuyla, kendiniz kahvaltı kuyruğunda buluyorsunuz, kendinizi. Kendinize, içinizden söylenseniz de, memnuniyetsiz görünmekten korktuğunuz için, bunu kimseye söyleyemiyorsunuz. Şimdi bu kuyrukta, olmak, yerine bir göl kenarında, yemyeşil bir ormanda, kurduğunuz bir sofrada hayal ediyorsunuz kendinizi.

Hayallere dalmışken, sıra size geliyor sonunda. Mideniz aç, olmasa da, hazırlanan bin bir çeşit yiyecek, insanların, gözünün, açlığına, neden oluyor sanırım. Tabağımızı, yiyemeyeceğimiz yiyeceklerle dolduruyoruz. Bu kuyruğa, bir daha, girme, korkusuyla, elimize ne geçerse, alıp oturuyoruz. Şimdi aldıklarımızı, yeme zamanı. Birkaç, lokmadan  sonra, aldığımız, yemekler gözümüzü, doyurmuş şekilde geri çekiliyoruz. Ziyan olan, yemeklere, acıyarak bakıp, bir daha bunu yapmayacağınıza, söz versenizde, kendinize, öğlen yemeğinde, bu sözü, çoktan unutmuş oluyorsunuz.

Ailece, gittiyseniz tatile, hiç kimse, birbirini göremiyor. Herkes, kendi isteğine göre, zaman geçirecek, bir şeyler arayıp duruyor. Sohbet edecek, tatilde birbirimize, ayıracak zaman bulamadan, daha öncekinden, daha yorgun, evimize geliyoruz. Kimse, mutlu olmasa da, verilen paranın hatırına ses çıkarmıyor. Hatta, dostlarımıza, çok güzel bir tatil yaşadığımızı anlatıp, bu yalana kendimizde, inanıyoruz. Şimdi, ben soruyorum size, bir sene boyunca, yorulmadınız galiba, yorulmaya gittiniz. Diyecek bir şey yok. Seçim sizin.

 FİLİZ DEMİR