Tebessüm

Ne zaman birlikte olduğumuz bir fotoğraf görsem hüzünlenirim. Şöyle bir geçmişe gider, kendimce yad ederim o günleri... Birlikte dolaştığımız kırlar, sohbetle karışık dertleştiğimiz uzun geceler, okul çıkışında ders çalışmak niyetiyle buluştuğumuz ama bir türlü çalışamayıp konuşmaktan hiç usanmadığımız günler... Özlüyorum desem geriye döndürebilir miyiz acaba o günleri? Papatyalardan yaptığımız taçları takabilir miyiz tekrar saçlarımıza?

Olmaz dediğini duyar gibiyim... Sen zaten hep öyleydin... Gerçekçi ve ne istediğini bilen bakışların vardı, iri gözlerinin ne demek istediğini hemen anlardım... Elmanın çürük olanını sana verdiğimde bile  bilirdim bana kırıldığını ama gerçek bir kırgınlık değildi ki bu... Hem az mı yaşadık kırgınlıktan hemen sonraki barışmalarımızı..

Şimdi bakıyorum da resimlere gözlerimde yaş, yüzümde tatlı bir tebessüm... ne güzel günlermiş onlar... katışıksız ve yalın... Öylece...