The Economist'e teşekkürler

Bir süreden beridir ifade etmek istediğim her şeyi The Economist bir havadisle özetledi. Bundan dolayı haklılığım ispatlandı. Adeta itirafı idi, The Economist’in “Türklere CHP’ye oy vermesini tavsiye ediyoruz.” başlıklı gazetelere yansıyan manşeti. 

Peki, bu cümleyi sarf eden zat-ı muhterem kim? The Economist’in Avrupa Editörü John Pett’ten başkası değil. Bu hadiseden sonra içimi buruk bir sevincin kapladığını söyleyebilirim. Sevincimin sebebi aylardır işaret ettiğim hadisenin haklılığı, burukluğu ise Cumhukriyet Halk Partisi’nin halkın değil kendisini destekleyen Batı, İsrail ve Amerika’nın umudu olması idi. Bu itibarla; olası “Halk İktidarı”nın aslında gücünü halktan değil daha derin bir üçgenden aldığını görüyoruz. O üçgenin kareleri de biraz evvel bahsettiğim taraflar. 

Şimdi Deniz Baykal’ın Seks Kasedi ile gitmesi, Türbanı Anayasa Mahkemesi’ne götüren CHP’nin Türban özgürlükçüsü kesilmesi ve yapılan Tarikat Açılımları daha iyi anlaşılıyor. Dikkatinizi çekmiş midir bilmiyorum ama Kılıçdaroğlu’nu açıkladığı dosyalardan itibaren destekleyen kesimler hep aynı. Şunu da merak etmiyor değilim. Acaba o dosyaları Kılıçdaroğlu’na tedarik edenler kim veya kimlerdi? “Ekseni Kayan” Türkiye’nin kayan ekseninden rahatsız olanlar ve onların ülkemizde ki uzantıları mı? 

Kılıçdaroğlu’nu kahraman yapan kimse emin olun ki, Türkiye’nin sözüm ona kayan ekseninden rahatsız olanlarda onlardır? Bir önce ki Mısır ile alakalı olan yazımda belirttiğim gibi Mısır’da devrimin ardından var olan tavır değişikliği acaba bölgede var olan Türkiye’yi bölgeden devre dışı bırakma oyunun bir parçası mı? Yani Mısır’ın Mübarek Sonrası İsrail’e rağmen aldığı tavırlar, bölgede İran’a yönelik açılımları, Filistin’e sahip çıkarak El Fetih-Hamas Barış Girişimi bu pazıl oyununu tamamlayan parçalar mı? O birileri Türkiye vasıtası ile Ortadoğu’da oyunlar oynamak isterken umduğunu bulamayıp, Mısır’da “Devrim” yaparak Obamavari bir değişim mi yaratmak istediler? Aslında hepsinin yanıtı o kadar açık ki?