Tipide trafikte!

Beş dakikada değişiyor her şey...

Biran önce eve gitmeyi isteyen insanlar, insan olduğunu unutuyor!

Kırmızı ışık ihlalleri başlıyor önce, kornalar canavarlaşıyor, hızını alamayan kafasını camdan çıkarıp küfür ediyor...

Tipi hızını arttırıyor...

Nasıl oluyorsa iki kamyon yan yatıp yolu kapatıyor...

Sinirler yay!

Birilerinin tuzlama çalışması yapması gerekiyordu ama kim?

Birilerinin de yolu açması lazım...

Meteoroloji uyarmıştı oysa!

Önleminizi alın demişti birileri...

‘Önlem’in ne demek olduğunu kavrayamadı vatandaş!

Kabak lastiklerle yola çıktı...

Bayırı çıkamadı!

Arabası eskiydi ama olsundu! Hiç yolda bırakmamıştı...

Nazara geldi bu sefer... Kara saplandı emektar... Kalbi durdu... Çok geçmeden motoru soğudu...

Birileri yolu açacak fakat nasıl gelecek?

Yol dar!

Emniyet şeridini son model öküz arabaları kapatmış... Bu devirde olacak şey değil!

Ambulansın kanatları olsa keşke... Kazanın olduğu yerin üzerinde dursa, yaralılar ışınlansa içine... Hayata yetişseler...

Konsa diyeceğim, konmaya yer yok!

Kar yağıyor, arabaların içinde yol açılsın diye bekleşen vatandaşın çişi geliyor...

Sırtını dönen bir parmak hareketiyle görünmez oluyor...

Kar hastalanıyor, doktor sarılık teşhisi koyuyor...

Sonuç; Âdemoğlu altını tutamıyor!

En çok da böyle sıkışık dönemlerde insan olduğumuzu anımsamamız lazım...

Aklıma gelmişken;

Sizin nasıl bekleyeniniz varsa, onun da var!

Sen insansan o da insan!