Tüm Kadınlara ve tüm Annelere

Canım Kadınlara ve tüm  Annelere;

Her tebessüm, her gülüşünde sıcaklığını hisseder, adeta yüreğimde duyduğum sevgiyi bir kar örtüsü gibi sıkı sıkı sarmak isterdim. kollarımla sıkı sıkı sarılmak isterdim. Koşarken veya yürürken düşsem, diz kapaklarımda ya da kollarımda ufak yaralar olsa, birazıcık suratımın asıldığını görse, ağlamaklı olur... Dudakları titreyerek yarım ağız güler gibi yaparak "acıyor mu? " diye sorardı. Yaramazlık yapsam, aslında içinde sinir dolu girdaplar yuvarlanır fakat şevkatinden bir nebze eksiklik göstermeden görmemezlikten gelirdi. Ufak cezalarla geçirirdi. Geleceğimiz için çırpınır, en yoksun zamanlarında bile yokluğunu ve hislerini bize bildirmezdi. Okula giderken elinde bir bardak süt, bir dilim peynir ve bir adet yumartayı zorlada olsa kapının arkasında saklanarak bize yedirmeye çalışırdı. Ceplerimize fındık, ceviz ve kuru üzüm koyar, elimizede 50 krş haşlık verirdi. Öperek okula gönderirdi.... O sanki insan değil, bir melekti, bir koruyucu idi. Büyüdükçe bizimle arkadaş gibi olur, hatalarımızda babamdan azar işitecek veya dayak yiyecek olursak önümüze set olur bir avukat gibi savunurdu. Sonra bize dönerek gözü yaşla karışık tebessümle " çocuklar elinizi yüzünüz yıkayın hadi sofraya " diyerek seslenirdi ya da " çocuklar hadi biraz dışarda oynayın ama fazla geç kalmayın " derdi. Bizler büyüdükçe saçlarımızı sıvazlar sanki gurur duyuyormuşçasına başını sallar, sevinçle "yavrularım " derdi. Nihayet büyüdük, evlendik ve çocuklarımız oldu. Hayatın her çemberinden adım adım onunla geçtik. Büyüdük ama hala gözünde  çocukmuşçasına "erken yat", " üstünü temiz tut", " erken gel" gibi ufak karışmalarla geçmiş çocukluk dönemlerimizi anımsatıyordu. Torunlarına ya da gelinine bağırsam, onlardan yana oluyor.. " oğlum ne yapıyorsun onlar haklı onlar çocuk" derdi. Fakat içimdeki ona göre yaşattığı çocuğu o zaman görmez, karşısında kocaman bir adam olduğunu hissederdi. Anlattığım kişi benim canım, canıma can katan, 9 ay karnında taşıyan annem, benim canımdır.
Anneler olmasa, çocuklar doğmasa yaşam gerçeğinde geride kalan çıplak bir dünyadan başka ne kalır. Doğurgan ve sevecen nesil kadından yakışır bir annelik, yaşanmış en büyük yüceliktir. Bu yücelik ve kutsallıkla öncelikle annemin olmak üzere, bütün annelerin ellerinden öpüyor ve anneler gününü kutluyorum....
Ve diyorumki yaşasın kadınlar Ve yaşasın tüm anneler

Ayhan İÇÖZ 09.05.2012 saat 23.42