Türk açılımı

Burası Türkiye Cumhuriyeti ve bende en kalabalık şehri İstanbul’da yaşıyorum şöyle çevreme baktığım zaman ne baskı gören bir azınlık, ne zulüm gören bir ırk nede bir topluluk görebiliyorum. Aksine vatanına bağlı Türk olma gururuna erişmiş olan insanlar sosyo-ekonomik anlamda daha alt sınıfları oluşturmuş durumda. Ticareti yapan kişilere baktığımız zaman bu ülke topraklarında yüzyıllardır beraber yaşadığımız Kürt kökenli vatandaşlarımız ne bizden biraz eksik hatta biraz fazla... Eğitim aldığım dönemlere baktığımda, üniversitelerimizde yine Kürt kökenli TÜRK vatandaşları aynı şartlarla eğitimlerini almaktadırlar. Şöyle bir devlet kadrolarına baktığımız zaman da Kürt kökenli kişiler oldukça yoğun bir şekilde devlet kadrolarında farklı kademelerde görev almaktadır. Hatta daha da ileri gidersek TBMM sine gittiğimizde milleti temsil eden milletvekillerinin de hiç azımsanamayacak kadar Kürt kökenli olduğunu görmekteyiz.

Evet bu ülkede sosyal anlamda çok büyük problemler yaşıyoruz bunu kökeni ne olursa olsun her Türk vatandaşı yaşıyor. Karadeniz bölgesine gittiğin zamanda bunu görüyorsun, hatta oraya gitmeden İstanbul’un en taşra köşelerinde de bunu gözlemlemek mümkün. Bizi yönetenlerin bize armağanı olan bu yaşam şekli inanın ne Kürtlere nede diğer azınlıklara özgüdür. Bir kuru ekmeğe aç iş bulamayan bir Kürt kökenli vatandaşımız “evet ya ben kürdüm ondan bu haldeyim” diyebiliyor. Fakat tek bunu yaşayan o değil, peki diğer tarafta bunu yaşamak durumunda olan diğer vatandaşımız bunu neden yaşıyor? Ne olduğu için?

Bu ülke de bir ırka yönelik dar kapsamlı bir açılıma değil tüm vatandaşları içine alacak toplumsal bir açılıma, sosyal vatandaşlık açılımına ihtiyaç var.