Türkay Korkmaz değerlendirmeleri

1-Muzaffer Uyguner Türk Dili Dergisi Mayıs Haziran 2000 Sayfa 59
2- Ruşen Hakkı Özgür Kocaeli 26 Mart 2000 Sayfa 2
3- Mehmet Tanju Akerman Haberde Expres Nasan 2000 Sayfa 6
4- Özgür Bakış 12 Mart 2000
5- Bedrettin Aykın Güzel Yazılar Mayıs Haziran 2000 Sayfa 147
6- Melahat Babalık Ardıç Kuşu Ekim 2002 Sayfa 18
7- Hasan Hüseyin Yalvaç Berfin Bahar Mayıs 2003
Kitaplar Arasından
8- Aydın Hatipoğlu Bizim Gazete 12 Nisan 2004
(Aydınlık ),Kitaplar Kitaplar
9- Nusret Karaca Gazate Kadıköy 10 Haziran 2004 Sayfa 7
Türkay Korkmaz ile Zaman Kanatlı Sözlere Doludizgin
10-Ahmet Özer , Gündoğdu Sanımer, Sabahları Seviyorum,
Temmuz 1990
11.Hasan Hüsnü Durgun, Sabahları Seviyorum, Temmuz 1990
12.Rasim Şimşek, Sabahları seviyorum, Temmuz 1990
13.M.Özer Ciravoğlu, Sabahları Seviyorum, Temmuz 1990
14.Hasan Akarsu,Türk Dili Dergisi, Mart-Nisan 2005, s.60
15.A.Nevzad Odyakmaz,Kar, Temmuz-Ağustos 2009, s.32
16. Sevim Yazar, Tay, Temmuz-Ağustos 2009, 106-107, s.12
17.Özgür Bakış, 12 Mart 2000, sayı:330
*

gezgin
*

zaman damlar
doludizgin
bir dizeden öbürüne

kısacık sabahlar
uykusuzluğun soru imleri
sığınıyor düşlerime

koşuyor çığlık ışıklı pencerelere
çatlayacak tohum
ırmak dingin

uzun geceler batık denizler
ardında
daha hızlı dönüyor dünya
******************************

öte
*

düşler
kaygılı sorular

yaprak
mevsim
gün saat

ötesinde
o ışık

çiçeğe durur
sonrası
**********************


büyü bebek
*

yumak ellerin
sonrasızlığında yaşamın
çoğaltıyor sevincimi
üzüm gözlerim Erzincan / al
tenimi ünle
dudakların minik

gülün en kırmızısı
parmaklarında
gözlerinde sürme
soluğunda türkülerim
dilden dile
sınırdan sınıra özlemlerim

durma
yinele uzunçaları
yüreğim tazeleniyor
gözlerim ışık ışık
ıslığım katılıyor
sevincime
türküler yanık / sesinde
***************************

türkay korkmaz
******************

Doludizgin
*

Daha önce “ Sabahları Seviyorum” ( Öykü) ve “Türkçede Anlatım” adlı iki kitap yayımlayan yazar ve şair Türkay KORKMAZ, Şiirlerini de “Doludizgin” adını verdiği kitapta toplamış. (Kora Yayın, Mart 2000, 76 sayfa)

Yetmiş iki şiirin yer aldığı kitapta şair yaşamın türlü hallerini sevgilerken insandan doğaya doğadan insanlara köprüler kuruyor, bir yerde de “ Düş Yolcusu” oluyor.

“yüreği sevmiş
unutmuş usu
geçtiği denizler

bölüşemediği sevinç
ay güneş
doluşur ev ev

yollara düşme saati
ey ömür
geç kalma”


Kısa şiirleri severim. Türkay Korkmaz’ın kimi şiirlerini de sevdim; o şiirlerde bir Behçet Necatigil havası buldum. “Taşta Duran” adlı şiir de bunlardan biri.

“aramızda anıt
açılmış sayfaları
yuksekçe üstünde taşın

gideceğim
kalacak bu
çocuk sesleri
yanıbaşımda

belli belirsiz sesi
bir ışık bir koşu
yüzler tanıdık
azalıyor sıralı

aramızda anıt
susmuştu
kazılmış taşa
sonsuzluk”


Bence, kitabın en güzel şiiri : Yollardan Söz Edin

kendime yürüyorum
kentin soluduğu
renkleri kokuları geçerek

iz bırakan kar
buz tutan güneş
beyazlığını soyunan yapılar
azalan suyu taş çeşmenin
soluduğum yerler

gözyaşının uzatışı ömrü
karıncanın çekişi deve yükünü
söz bentlerinde
yarım kalan devamı sözün
üşüşür belleğime

karşı koyuyordu dönüşüm
kentin solgun yüzünde
ize sese

kitabevleri çıktığım
yolculuklarda kalmıştı
yok olan çocukluğumuzdu
gençliğimizdi



( Ruşen Hakkı, Özgür Kocaeli, s. 2, 26 Mart 200 )


Doludizgin, Türkay Korkmaz’ın şiir kitabı. Ona göre,

durur şiir
kurduğumuz düşlerle.

Şiiri her yerde toplayabilirsiniz ona göre

av avlayıcı kuş kuşlayıcı
çın çın sözcüklerle.

Türküler de önemlidir onun için. Çünkü ,

türküler
gökyüzü denizi
sarp dik dağları zamanın.

türküler sevdalar üstüne yazılmıştır çünkü.


Korkmaz’ın şiirlerinde sevginin geniş yansımaları görülmektedir. Zaten,

yineler gönlümüzdeki ateş
durmadan aşk dizelerini

Tutkular, ona göre sevilerin başkalaşımıdır.

Yalnızlık duyumsamaları da sık sık çıkıyor karşımıza dizelerde. Çünkü

“mutluluğun en uç noktasında tükenen yalnızlığımız”

Yalnızlık her zaman duyumsadıklarımızdır ona göre;

“kuşatır açılan bayrak
giz yalnızlığı”

büyük kentlerde hep duyumsamıştır yalnızlığı.

“ kır gezintisi dönüşleri
yalnızlık unutulmuş gün”

Ama kentin yalnızlığıdır onun yaşadıkları

“ türkü uzaklığında yaşananlar”

Yalnızlığını böylece değişik duyumsamalarla şiirleştirmiştir. Gene de sabırlıdır, yalnızlıklar onu sıksa bile sabrını bırakmaz; sabrını imbikten geçirir.

Ölüm ve yaşam izleri de var kuşkusuz şiirlerinde.

Güneş muştular günü ve yaşam başlar;

“yinelenmez dünde kalan
her gün yaşanan”

Her yeni gün yenilikler getirir çünkü. Kır gezintileri sevinç yaratır; ama ertesi gün ne getirir, belli değildir çünkü.

“Zaman akıp giden ırmak”

zamanın içinde yaşarken bir de bakarsın

“çıka gelmiş ölüm”

Zaman bir ırmak gibi akıp gider, ayırdına varamayız. Ona göre, yapraklar düşer ve sevinç hüzün kuşanır.

“yok olan çocukluğumuzdu gençliğimizdi”

denir bir gün.

“sayılı yarınlar” da geliverir.


Türkay Korkmaz, yaşamda gördüklerini ve duyumsadıklarını yalın bir şiir diliyle şiirleştirmiştir. Mavi,onun için bir esenlik öğesidir. Şiirlerinde dize yinelemeleri görülür.

“ Zaman akıp giden ırmak” (s. 10) ve

“ akıyor zaman ırmak” (s. 11)

“ yaşadığım gün şiirindeki bir çok dize (s.66),

“Tanık şiir” de (s.69) yinelenmiştir.


Türkay Korkmaz’ın iyi bir şiir yolunda olduğunu söylemek isterim.

( Muzaffer Uyguner,Türk Dili Dergisi, Haziran 2000, sayfa 59)