Türkiye' de fanatizm

Geçmiş zamanlarda TRT1 kanalında izlediğim futbol karşılaşmalarını hatırlıyorum ve özlem duyorum. Tribünde taraftar sayısı yarı yarıya küfür yok şarkılar ve mutluluk en üst seviyede. Şimdiki zamana döndüğümüzde ise taraftarların futbol karşılaşmalarına bir savaşmışcasına bakması ve algılaması, sonuçlarından çıkardıkları sevinç ve üzüntü hayatının akışını değiştirecek boyutlara varıyor. Geçmişe özlem duymamak mümkün değil.

Futbolun özü spordur, amacı ise insanların güzel vakit geçirebilecekleri alanlar oluşturup klüplere bağlı bulunan futbol takımlarının yaptığı karşılaşmaları insanlara izleterek para kazanmak ve onlara temaşa zevkini tattırmaktır. Şüphesiz ki buraya kadar anlattıklarımı çoğu insan biliyor ve farkındalar. Peki neden bunu bu kadar basite indirgeyip bu anlamda algılamayıp en şiddet dolu tarafıyla yaşamaya çalışıyorlar? İçinde bu fanatizmi taşıyanlar lütfen bu soruyu kendimize sorup sorgulayalım. Sorgulama ve akli melekelerinizi kullanmaya üşenmezseniz elbette.

Bir taraf olmamız gayet doğal. Mutluluk ise en güzel duygudur. Vahşeti ve birbirimize düşmanca bakmayı bir kenara bırakıp, tatlı kızdırmalarla küfürsüz ve saldırısız bir futbol sezonu yaşadığımız zaman ben yeniden stadyumlardaki yerimi alacağım bazen kolumda FB li birisi, bazen GS li, bazen BJK li yada diğer takım taraftarı fark etmez. Gol yediğinde tuttuğum takım yanımdaki diğer takım taraftarının yaşadığı mutluluktan asla rahatsız olmayacağım, çünkü tuttuğum takım gol attığında bende aynı sevinci yaşayacağımı biliyorum ve unutmuyorum.