Türkün aklı: Ya kaçarken ya da……gelir

Önce şunu bilmek isterim… Siz bilmek istemez misiniz?

Kim, kimler armağan etmiş?

Edebiyatımıza…

İki ucu… değnek gibi sözleri…

Yermişler mi? Övmüşler mi? Yoksa milletimizi inceden inceye dövmüşler mi?

İnanın işin içinden çıkamadım.

Sadece iki eylem esnasında mı düşünebiliyoruz?

Bunların dışında; akıl etmekle çözüm bulmakla görevli yetkili; yeteneğimiz tatile mi çıkıyor?

“Yine ne… yedin; neden akıl edemedin?” Hoppala!

“İşler… gidiyor abi; yardımına ihtiyacım var” Hop hop!

“…yemeden rahat edemezsin, rahat bırak şu adamı”

Of of of ki ne offff…

Say say bitmiyor kardeşim; ne bereketli ne gübreliymiş bizim dilimiz…

Eğer aklım: Sözü geçen iki eylem dışında da çalışıyorsa; ben Türk olmuyor muyum yani…

İşte buna dayanamam. Siz dayanabilir misiniz?

Yoksa sizin aklınız oturduğunuz yerde mi işlevini icra ediyor?

Olamaz, nayır!

Derhal bir anket yapmalı ülkemdeki Türklerin sayısını bilmek benim de hakkım…

Çok basit bir soru; sizin aklınız ne zaman nerde geliyor?

Yanıt yoksa kimlik de yok!

Gübre berekettir; iyidir işe yarar; suni gübrelerdir aklımızı başımızdan alan…

Uçan kuşlar; tüneyenler de olabilir… Tam oradan geçerken kafamıza kondururlarsa sevinmez miyiz?

Şanstır talihtir, uğurdur derler…

2010 güle güle inan bana; seni böyle bir konuyla uğurlayacağım aklıma gelmezdi.

30. Aralık 2010 Perşembe

Alev Meisel/ Hoşça kal Berlin