Tweet: asosyaliz abi biz

Sosyal medyanın asosyal gençleri olduğumuzu ciddi anlamda göz ardı ederek  yaşıyoruz. Çıkıp bana diyebilirsiniz; -Hayır gençlerimiz gayette aktif, sosyal yaşam sürüyorlar. İnsanlar klavyenin hegemonyasına öyle kapılmışlar ki tutma gitsin. Öyle delikanlı olmuşlar ki yorum yaparken sanki sokak kavgasında arkadaşına beni sakın tutma ağız burun dalacağım diyor.

 Efendi, dur orda bir dakika… O kadarda uzun boylu değil. Hayat Tweet atmaktan, durum paylaşmaktan ibaret değil.

Gündemimizin en revaçta konusuyla örnek vermek istiyorum. Şehitlerimiz… Vatanımızın ölümsüz kahramanları… Namus şeref davasını kanıyla onurlandıran aidiyet abideleri… Bir karakola baskın yapılıyor. 5 dakika sonra görelim Facebook, Twetter ana sayfalarını. Ne mi oluyor? Girmeyenlere hemen söylüyorum. Savaşıyoruz ağabeyler, ablalar. Siz kenarda durun aman Tweet parçası gelir, aman durum çekirdeği isabet eder. Pes diyorum arkadaş pes. Vatan bekçiliğini Facebook’ta yapıp askerlik görevinden kaçmak için çürük raporu peşinde koşanları da gördü bu millet, bedelli derdiyle banka kuyruğunda Tweet atarak bekleyenleri de. Konumuzun biraz dışına çıkmış olsak ta görmüş olduk hayatımızda ki sosyal medyanın yerini.

Hayatımızda sosyal medya olgusu neden bu kadar etkin. Çünkü başka meşgalemiz yok. Masamızın başında evraklarımızı gözden geçirmek yerine internet, kitap okumak yerine internet, bir mektup yazmak yerine internet ona internet buna internet. Hayatımıza bu kadar hızlı ve güçlü giren bir teknolojik devrimi atmak kolay olmayacak. İnsanlar meydanlara çıkıp haykırmak yerine facebook sayfalarını daha güçlü bulacak. Dışarıdan bakıldığında kolay, ucuz ve cazip imkan bu facebook denilen illet. Ama içimizi çürütüyor bunun farkında neden değiliz biz gençler. Burada yazdığımız o süslü, püslü, şairane üslubun doğurduğu şık sözleri kaç kez arkadaşımıza samimiyetle söyledik. Sosyal medyada herkes kahraman herkes sevgi dolu herkes Yunus Emre herkes Hacı Bektaş Veli herkes Fatih Sultan Herkes Mevlana…

Ama işin özü biz asosyal bir toplum olduk. Bilgisayar hegemonyasına kapılmış kendimizi unutmuşuz. Şimdiye kadar çok tartışıldı devamda edecektir. Sosyal medya sosyallik mi asosyallik mi. Ben derim ki asosyallik, oyumu bu yanda kullanırım. Fikri karşı olana da saygı duyma erdeminden uzak olmam. Sevgiyle Kalın !