Ülkeyi ve milleti seviyorum...

Ülkeyi sevmek, halkı sevmek dilimize pelesenk oldu, tabiri caizse “ağzı olan konuşuyor“ bu konuda…
Ama ne yazık ki; sevginin dostluğun doğruluğun sadakatin yerin dibine batırıldığı bugünlerde
“Ülkeyi sevmek” hele ki halkı sevmek çok da kolay ve gerçekçi olmasa gerek…

***

Sorun sağcısına da solcusuna da hatta son yılların modası muhafazakarlara da;
“Ülkemi milletimi seviyorum” diyecektir…
Tamam, anladım da kardeşim;
“Bu ülke süper bir ülkeye yedisinden yetmişine kadar bağımlı…”
“Bu ülkenin anayasasında laiklik ilkesi var ama devletin okullarına din dersi zorunlu…”
“Bu ülkede özgürlükler kısıtlı hatta yok sayılmakta…”
“Bu ülke hükümetlerin çıkarlarına göre yönetiliyor…”
“Bu ülkede iktidar kendi inancını idealini ve amacını herkese dayatıyor zorunlu kılıyor…”
Daha onlarca yüzlerce sebep de var…
Ama bütün bunlar ayan beyan ortada iken ve hala bunların bir tekine bile çözüm üretilmemişken;
“Bu ülkeyi nasıl ve neden seviyorsunuz” anlatabilir misiniz?

***

Bugün On Kasım da onu yetmiş beşinci ölüm yılında anacağımız ulu önder; Mustafa Kemal Atatürk’ü
İstismar ederek,
Ya da bugünün iktidarının yaptığı gibi ona kin nefret kusarak,
“ülkemi ve milletimizi seviyorum” diyenler; Atatürk’ün ülkeyi ve geleceğimizi emanet ettiği
“gençliğe” yukarıda yazdıklarımı nasıl anlatacaklar merak ediyorum…

***

Bugünlerde herkese yukarıdan bakan kendinden daha akıllı insan olmadığını düşünen “anayasa profesörü” Burhan Kuzu Anayasa çalışmalarında mutabakata varan maddelerin meclisten geçmesi için takla atıp duruyordu, ama CHP li vekiller bu komedi oyununa izin vermediler…
Yürekten kutluyorum; parça parça düzenlenen “anayasadan” bu ülkeye bir hayır gelmez…
Başbakanın sayılarla açıkladığı bilmem kaçıncı “demokratikleşme paketleri” ülke ne hayır getirdi ki
Birkaç maddesi hazır olan “parçalı” anayasadan nasıl hayır gelir…
Ne ilginç değil mi; burnu Kaf dağında olan Burhan Kuzu da bu ülkeyi ve halkımızı seviyorum, her şey onlar için, diyor…

***

Çok büyük çoğunluğu “Türk” olan bir ülkede;
İçinde “Türk” kelimesinin geçmesinden rahatsız olanlar tarafından “andın” kaldırılmasına itiraz edemeyen,
Varılmak istenen asıl amaç belli olmasına rağmen, engel olmayı aklının ucundan bile geçirmeyen,
Bir toplumun bu ülkeyi yani Türkiye’yi ve “halkı” sevdiğini söylemesi ne kadar doğrudur ki?
Eski Anayasamızın ikinci maddesindeki “Atatürk Milliyetçiliğinin” ne olduğunu bilmeyenlerin,
Yetmişinci maddesinde yer alan “müspet ilmin ışığı ve Atatürk ilkeleri” terimlerinin gerçek anlamlarını çözemeyip kendi kafa yapılarına göre yorumlayanların ve onları yok sayanların
Ülkeyi özellikle de Atamızın emanet ettiği “gençleri “sevmesi de mümkün değildir…

***

Yani bu kadar yalan dolan varken, sahtekarlık çakma milliyetçilik ortada iken, iktidardakilerin yüzlerinden hemen her gün “riya” akarken “ülkeyi ve milleti bu denli(?)sevenlerin”
Öğrenci evlerinde kalan kız ve erkek çocuklarımızın varlığını “namus meselesi” yapanları kınayacaklarını düşünmek de büyük hata olur…
Adana da Afyon da Konya da “polis” gerekli talimatı (?) almış ve harekete geçmiş bile…
Ve bu ülkede kız ve erkek öğrenciler hala “oturuyorlar…”
Şu son söylem ve olaylar inanın en geri kalmış bir ülkede dahi olsa, yaşansaydı; inanın yer yerinden oynar “insanlar” sokaklara dökülür,
Söyleyenler ve uygulayanların analarından emdiği sütler burunlarından fitil fitil getirilirdi…

***

Ne yazık ki; onlara sahip çıkmak da benim gibi yaşı yarım asrı geçmiş ”dedelere” kalıyor!
Ama bizden bu kadar “gençler”
Şimdi emanete sahip çıktığınızı, ihanet etmediğinizi göstermenin tam zamanı…
Ya da unutun bu ülkeye ve ülkeyi kuranlara borçlu olduğunuz vefayı, minneti, teşekkürü…
Ve başta Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere;
Ülkenin ve Cumhuriyetin kurtarılmasında kurulmasında emeği geçen tüm kahramanların mezarlarında kemiklerini sızlatmaya hiç hakkınız yok…

İyi pazarlar…

Erdoğan ÖZGENÇ