Ümre'den döndüm

Levhi mahfuzda yazılanı yaşadım ve Ümre’den döndüm... Giderken  nasip olmayabilir diye yazmamıştım ama dönünce yazmak istedim... Çok mutluyum, hangi kelimeye sığdırsam nereden başlasam anlatmaya  bilmiyorum.

Çağırılmadan o topraklara gidilmiyormuş bunu anladım öncelikle.

Geçen yıl da, müracat etmiştik vizeler çıkmasına rağmen nasip olmamıştı. Bu sefer nasip oldu çok şükür.

Beş kişilik ailemizle birlikte ilk önce Medine’ye gittik. Gece geç saatlerde ulaştığımız Medine’de otele yerleştikten sonra, yatsı namazını kılmak için mescide doğru yol aldık.

Diyanet görevlisi grup hocamız işte burası Mescid-i nebevi dediğinde: heyecandan kalbim duracak gibiydi... Sanki bir rüyadaydım, gitmek isteyip de bir türlü gidemediğim o kutsal mekana gelmiştim çok şükür. Gözyaşlarıma hakim olmadım.

 Yeşil Kubbenin altı ravzada o cennet bahçesinde 3 kere namaz kıldım.

Ravzaya ulaştığımda: Geldim Efendim, çağırdığın için geldim deyip dakikalarca gözyaşlarıma hakim olamadığımı biliyorum. Ravza misler gibi gül kokuyordu... Binlerce  gülü yan yana getirseniz bu kadar güzel kokmazdı, o mis gibi kokuyu içime çeke çeke namaz kılmak hayal bile edemeyeceğim kadar büyük mutlulukdu.

(Resim: Yeşil kubbenin altı... Misler gibi cennet kokuyordu sanki... Mekkeye gitmeye saatler kala boynu bükük olarak etrafında dolaştım...)

Ravzanın hemen karşında cennetül baki var. Şehitlik de deniliyor buraya. Hz. Osman(ra)’ın kabri sol tarafda işaretlenmiş..  en sağda da, Efendimiz(as)’ın eşleri var. Hz. Hatice annemiz hariç. Diğerleri sahabeler ve ehlibeytdi sanırım.

Burası öyle sessiz öyle mahzundu ki, defalarca ziyaretlerine gittim. Burada da dualar eşliğinde gözyaşları hakimdi. Çok etkilendim. Rabbim hepsine rahmet eylesin bizleri de şefaatlerine nail eylesin inşaAllah.

Medine’ye yeni yeni alışırken 5 günün sonunda, Mekke’ye doğru yola çıktık...

Yolculuğumuz otobüsle 6 saat sürdü.  Yolda ihrama girdik.. ‘’Kabenin yolları bölük bölük ‘’ ilahisi eşliğinde.. ‘’ Lebbeyk allahümme lebbeyk..  diyerek gecenin bir yarısında Mekkeye ulaştık. Otele yerleşir yerleşmez Kabeye girdik.. Önce Ümreye niyetle namaz kıldık. Sonrasında tavaf yaptık.

Kabeyi ilk görünce yapılan dua kabul olurmuş, duam bende saklı kalsın anlatmaya çalışsam da anlatamam zaten.. Ancak Kabeyi ilk gördüğümde Rabbimi kendime hiç yakın hissetmediğim kadar yakın hissettiğimi biliyorum. Orada bulunduğum her an şükrettim. Çünkü davet edilmiştim.

Rabbim çağırmazsa, izin vermezse burada olamazdım.

O izin verdi elimi yüzümü sürdüm Beytullaha.

(Resim; Kabe'nin bahçesi...) 

Mekke sokaklarında attığım her adımda, acaba Sevgili peygamberim de bu yollardan geçti mi, burada bulundu mu? buraya baktı mı, hep bunları düşündüm.

Hira’da  vahyin geldiği yerde , Sevr’da , Uhud’da..  Arafat’da..   her yerde Efendimiz(as)’ın izleri vardı, baktığım her yerde kalbim Efendimiz(as) ileydi.

Kabe’de cemaatle namaz kılmak, inanılmaz güzel. Namaz saatinde Kabenin bahçesi hatta etrafındaki sokaklar, yollar hınca hınç dolu. Ancak o kalabalığa rağmen kimse kimseyi itip kakmıyor.. Allah kolaylığını veriyor.

Bir de gidenler bilir.. Yüce Rabbim öyle büyük ki, ezan başladığı anda rüzgar esiyor ve asla sıcağı hissetmiyorsunuz.. ( Geçen hafta 35- 36 dereceydi..)

Orada tek sevmediğim, hatta kimsenin sevmediği mekanlar: Kabenin yanında yükselen gökdelenlerdi, özellikle zamzam tower.. niçin varlar sorusunun cevabını da sonradan buldum. Allah izin vermese o binalar orada olmazdı, orada kalan insanlar var.

Bu arada, Diyanet görevlisi Sadık hocamız ve Yakup hocamıza sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Her an bizlere yol gösteriler, yardımcı oldular..Bizimle birlikte selam gönderen, arkamızdan dua eden tüm dostlarımız sevdiklerimiz için her gün defalarca  ismen ve toplu dualarda bulunduk. Hocalarımız ışık oldular.

İhrama girince, tek bir saç telinizi,  bile koparamıyorsunuz, Allah tam teslimiyet istiyor.. yani bize ait hiçbir şey yok.

Müminin ihramı, Ümre ile bitmiyor.. Asıl ihram şimdi başlıyor. Orada ibadetin hep daha fazlasını yapmak istiyor, acaba eksik yetersiz kaldım mı diye üzülüyorsunuz dönerken.. en azından benim için öyle.. inşaALlah Allah kabul etmiştir. 

Cenab-ı Allahın yolunda olmak  büyük mutluluk.. Bu yolda bana şevk olan arkadaşıma sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.

Ümreye gitmek isteyen herkese, benim de sevdiğim dostlarıma Rabbim nasip etsin. İnşaAllah bizim bu yazımız da vesile olsun.

O topraklara gitmesi ne kadar zor ise, inanın dönmesi ondan da zor.. Geleli birkaç gün olmasına rağmen çok özledim, gönlüm, ruhum o kutsal topraklarda kaldı.  Bir an önce hac yapmayı da nasip etsin Mevlam diye dua ediyorum şimdi.

Dipnot: Yeşil Kubbe: Resulullah Efendimiz(as)'in mihrabı, ravza da içeriye verilen ad..)

Sevgi ve ışıkla..