Umut Kırıntıları

Önüme beyaz bir sayfa açtım müsvette kağıttan

Aynı hayatımda hergün yaptığım gibi.

Biraz peynir , biraz da zeytindir dünyam

Artık atarım kendimi yollara, kafam olursa duman.


Her ısırık dünyamdan biraz alır,

Ertesi gün Allah Kerîm derim, çıkarım yeni güne.

Ardıma bakmadım şimdiye dek, yaşadım hep tek yürek.

Biraz kuvvet biraz da bilek,

Fakirin duası sadece ufak bir dilek...


Umut kırıntılarımı toplarım,

Hergün bir köşede saklarım.

Bakın yıllar!

Döküldü yele gibi saçlarım,

Sadece saçlarım olsa yine iyi...

Kaldı mı etrafta şu garibe bakacak afilli babayiğit biri ?

Kırıntıları üstüste koysam yüreğim çıkar semaya kadar,

Arş_ı Sema'ya yaklaşıyorum umudum bitene kadar.

Nedense kaderin gözüne hep şu garip batar,

Anlayacağınız bu yol buraya kadar...


Siz sakın üzülmeyin, Ben bir Garip Aşk Bestesiyim,

Hayatın, soluk almanın silüetiyim.

Bugün yine ekmeğim bitiyor,

Yeni güne sıcak ekmek çıkıyor...

Şiir de burada bitiyor.

Aynı güneşin batıp, gece nöbetini dolunaya vermesi gibi....


Gökhan Cenker