Umutlar yok olursa...

Ne olur umutlar yok olursa... Yaşamın bir anlamı olur mu? Bu resimdeki kapı gibi kapatırsa umutlar kapılarını. Büzüşür kalırız kapının dibinde belki de... Bizi ayakta tutan, yaşama bağlayan hep umutlarımız olmadı mı? Bazen öyle güzel görünür ki dünya gözümüze, sanki herşey mis gibidir, toz pembe derler ya hani! Ondan işte! Ama bazen... Hiç de o kadar kolay görünmez hayat gözümüze... İşte ben bu gece öyleyim... Niye bilmiyorum ama :

-Eee? diyorum. Ne olacak?

Amaçlar, ideallerimiz var hayallerimizde yaşattığımız... Hadi hepsi gerçekleşti diyelim. Hani boşluğa düşer ya insan, isteği gerçekleşince. Ondan korkuyorum bazen. O amaç için çabalamak da güzeldir belki. Uzadıkça yorulsada insan. Hayat bir mücadele değil midir? Mücadele et edebildiğin kadar!!

Evet farkındayım saçmalıyorum. Ne yapayım bu gece de saçmalamak geldi içimden. Bilinçaltımdan çıkan anlamsız kelimeleri döşüyorum önünüze... Sıkılırsanız okumamakta özgürsünüz nasılsa.

Velhasıl şunu demek istiyorum ki, umutlar olmazsa yaşanmaz. Gelin hep beraber yaşamımızı renklendirmek adına çook çook umutlarla dolsun içimiz...

Evet gittikçe saçmalıyorum, siz bana bakmayın. Ben sabah uyandığımda yine yüzüm gülecek ve enerji dolu olacağım. Günün yorgunluğuyla karışık hüzünlü bir hal aldım gece gece...

Mutlu yarınlar hepimize...