- Kategori
- Sağlıklı Yaşam
UNUTMAK...
Kızım, Müşerref nerede? Ve;
UNUTMAK……
-Unut sevme beni, bu aşkın sonu ne yazık ki hicran, gözyaşı dolu….
-Duydum ki unutmuşsun, gözlerimin rengini..
-Unuttun beni zalim…
-Unutma beni, unutama beni…
-Unutturamaz seni hiç bir şey unutulsam da ben…
Unutmak, unutulmak üzerine yazılan, söylenen, şiir olmuş güfte yazılmış, şarkı olmuş duygulardan sadece bir kaçıdır bunlar…Ama onlar kalbe ait….
Sevda faslında kalp ve beyin ayrı çalışır….Beynin sözü kalbe, kalbin sözü beyne geçmez…
Yaş ilerleyip, kemale erdikçe her ikisi de ufak ufak error vermeye başlar….
Unutkanlık gençlikte genelde iş ve aile hayatındaki geniş yoğunluktan kaynaklanır.
97 yıl yaşayan Vehbi Koç daha gençlik yıllarından beri daima not tutmuş ve bunu herkese tavsiye etmiştir…
İş yerinde 30 lu yaşlardayken bir arkadaşım vardı….İş çıkışı mümkün değil arabasını nereye park ettiğini hatırlayamazdı ama iş hayatında cin gibi uyanık çok başarılı biriydi….
Yine gençlik yıllarımızda akranım ve akrabam Ankara’dan-İstanbul’a gelirken otobüsün verdiği tuvalet molasında beni dağın başında unutmuştu…''Eyvah kaldık burda'' derken baktım otobüs geri geri geliyor ilerlerden…Muavin farketmiş…
Yaşlandıkça beynin küçüldüğü ise bir tıp gerçeğidir….
Bazen büyük ikramiye kazandığı bileti nereye koyduğunu hatırlamamak gibi komik olaylara varan unutkanlıklar yerli filmlere konu olmuştur…
Şimdi hepimiz ya 70 li yaşlarda veya 70 li yaşa girmek üzereyiz…
Benim rahmetli dayım DDY larından makinistlkten emekliydi.. Bu yaşlara geldiğinde bir gün ‘’bana piyangodan büyük ikramiye çıktı ama paramı vermiyorlar ’’ diye tutturmuştu, hatta semte yaymıştı...Bundan da bankayı sorumlu tutmuştu…Daha sonra bir gün bize geldiğinde kapıyı açınca baktım çoraplarla…
-''Dayıcım ayakkabın nerede''? Diye sorduğumda ‘’çıkardım’’ demişti ama yoktu.. Sokakta apartmanın kapısında çıkarmayı adet edinmişti.
Arkadaşların ismini unutanlar, markete giderken neyi alacağını unutanlar, adresini veya telefon numarasını anında hatırlayamayanlar, evde bir yere koyduğu gözlüğünü sonra arayıp da bulamayanlar, elindeki taşın okey olduğunu unutup yere atanlar, var elbette.. Bu da normal…
Uzmanlar diyor ki;
-‘’Bir şeyi nereye koyduğunuzu hatırlamayıp arıyorsanız korkmayın Alzheimer olmuyorsunuz hemen.. Esas neyi aradığınızı unuttuğunuz zaman korkun’’.
İnternette ‘’unutmak’’ konusunda çok fazla gerçek hikaye var…
Bunlardan okunduğu zaman belki en komik ama en acı olanını bir bayan yazmış…
Kızım, Müşerref nerede!
- Babam eve geliyor zili çalıyor, tanımadığı bir genç kız açıyor kapıyı. Büyük bir ihtimalle komşulardan birinin kızıdır diye geçip salona oturuyor, birkaç dakika sonra odaya aynı kız girerek ne içmek istediğini soruyor. “Bir orta kahve” diyor.
Gelen kahveyi içip, bitiriyor. Üç-beş dakika sonra boş fincanı almaya gelen kıza, “Kızım Müşerref nerede?” diye annemi soruyor.
Aldığı yanıt şöyle: “Kemal amca, siz bu evden taşınalı 6 ay oldu!”
Herkese unutmamak ve unutulmamak adına sağlıklı günler dilerim….
Yazalım, okuyalım, bilmece çözelim…
Beynimizi hareketsiz bırakmayalım….
- Toplam blog
- : 465
- : 918
- Kayıt tarihi
- : 15.01.09
İstanbul doğumluyum.. İstanbul'un tramvaylı döneminden bu şehirde yaşıyorum. Gençlik yıllarında ..