Unutmayalım! Yaşadığımız sürece hepimiz bir engelli adayıyız!!!

Siz hiç gözlerinizi bağlayıp sevdiklerinizi görmeyi denediniz mi? Annenizin yüzüne dokundunuz mu ya da sevdiğinizin yüzünü ellerinizle keşfetmeye çıktınız mı hiç? Herkesin anlattığı renklerin nasıl olduğunu merak ettiniz mi? Çiçeklerin kokusunu duyup da neye benzediğini sordunuz mu hiç?

Hiç tekerlekli sandalyede oturup koşanları seyrettiniz mi pencerenizin önünde?  Top peşinde koşan çocuklara imrenip gözlerinizden yaşlar aktı mı?  Merdivenleri bir yakınınızın kucağında mı çıkmak zorunda kaldınız? Ya da yolda önünüze çıkan kaldırımları aşamadığınızda çaresiz kaldığınız oldu mu? Belediye otobüsüne binmek zorunda kaldınız mı tekerlekli sandalyenizle.

Siz hiç kollarınızı bağlayıp, birinin size yemek yedirmesini, su içirmesini beklediniz mi? Kucaklamak isterken sevdiğinizi, ona dokunamamanın üzüntüsünü yaşadınız mı hiç?

Şarkılar söylemek isterken konuşamadığınızı fark ettiniz mi hiç? İçinizden geçen söyleyecek o kadar çok güzel şey varken bunların hiç birini söyleyemeyip işaretlerle anlatmayı denediniz mi?

Siz hiç duymadan şarkı söylediniz mi?  Martıların çığlıklarını, dalgaların sesini, bebeğinizin ağlamasını gülmesini duymak için çaba sarf ettiniz mi?

Ya da engelli zihninizle normal zekâdaki insanların arasında yaşayıp yetersiz kaldığınız oldu mu? O ezikliği yaşadınız mı hiç? Acıma duygusuyla bakıldı mı yüzünüze?

Engelli bir çocuğunuz var mı ya da bakmak zorunda olduğunuz yakınınız?

Bunları yaşamadıysanız nereden bileceksiniz engelli olmayı.

3 Aralık Uluslararası Engelliler Günü imiş, nasıl kutlanır ki? Bilmiyorum.

Ve unutmayalım

Yaşadığımız sürece hepimiz bir engelli adayıyız.

Şükran Demirtaş