Unuttuk mu ne insan sıcaklığını!

İnsan olana dokunuyor. Bazen laiklikle ilgili öyle cümleler kuruyorlar ki, insanın içi, dünü, yarını bir acayip oluyor.

Bütün bu ifadeler bizim mi?!

Öyle laflar ediyoruz ki, galiba, tabii ben görüş; içinde insanı unutuyoruz. Kendini nasıl insan yerine koyuyorsan, karşındakini de öyle insan yerine koy, diyorum; nişan alıp o misal vuracağına, lakin...

Laiklik bu toprakların olmazsa olmazı!

Bunun inkarı, in aşağıya göreceksin. İnmek isteyen insin, biz böyle yukarıda iyiyiz! Hep iyide kalmak için bir olup yürümeliyiz demokratik söylemlerimizle.

Belirli bir gücü arkasına almış kükreyenler, bu topraklara haksızlık ediyorlar!...

İster solda dur, solda duralım; ister sağda dur, sağda duralım; ister ne ondanım, ne de bundanım, de; ama insan, dedin mi, insanlık, orda dur, durmalıyız bu kürede el ele.

Unuttuk mu ne ellerimizin sıcaklığını!?!

Zorlaştı mı bu topraklarda insan gibi bir insanı bulmak; ha sağ olmuş, ha sol, ha liberal. Gerçek insanı bulup ardından insan insan yürümek istiyoruz, çok mu?

Kapanmalı, insana kapanmalı ve okumalı ve yaşamalı ve haykırmalı insanı evrene!

1. Not: O pencerelerin ardından gözleri korku dolu, sokaklarda demokrasiyi dövenleri izleyenleri görünce bir insan olarak, kapıları tek tek çalıp sorasım geliyor; hey insan ne bu hal?!?

2. Not:

Demokrasiye inanmayanların
dillerinden düşmüyor
demokrasi lafı!
Hani erinmesek,
biraz gayret göstersek,
göreceğiz samimiyetsizliği;
gözlerinde,
ellerinde,
dillerinde...

Laikliğin gerçek
teminatı biziz diyenlerin,
o kapalı kapılar ardında
laiklikle nasıl....

Dilim varmıyor,
elim yazmıyor;
ama siz anladınız,
anladınız insanlığında
insan kalmasını bilenler,
bildiniz yalanda
topluma gülücükler saçanları.
Ş.Y.