Unutulur mu?

“Bu hayat böyledir dostum

Yaşanan gün mazi olur
En değerli hatıralar
Bir gün gelir unutulur.

Unutulmaz denen günler
Unutulur unutulur.”

Seksenli yılların bu nostaljik şarkısını bizim kuşak iyi bilir.

Şarkının sözleri bizler, alıp çok eskilere götürürken, ülkemiz de ki bazı acı gerçeklerinde unutulduğunu hatırlatıyor.

Mesele, şehitlerimizin kanının yerde kalması…
Ne oldu şehitlerin acısı?

Her şehit cenazesinde “Kanı yerde kalmayacak!” sözleri verilirdi.

Üç günde unutulur denildiğinde, tepkiler verilirdi.

“Şehitlerimiz ölümsüzdür, unutulamaz.” diye…

Sonuç? Unutuldu.
Kime kaldı acısı, kime kaldı soğuk mermer mezarları “evladım”diye okşamak?

Kime kaldı analardan başka?

Hangi şehidin, hangi gazinin kahramanlığı hatırlanıyor,

Hangi şehidin yakınları hatırlanıyor?

Sadece ateş düştüğü yeri yakıyor.

Aylardır “barış” konuşuluyor,

Süreç zarar görmesin diye medya her kesimi etkileyecek yayınlar yapıyor.

Zehir gibi sözler hazmedilmeye çalışılıyor,

Bayrağımız indiriliyor,Atatürk büstleri yerinden sökülüyor.

Şehirlerimizin, ilçelerimizin isimleri değişiyor,

Milli duygularımızı yansıtan tabelalar sökülüyor,

Bu süreçte; Şehit analarının haykırışlarını hiç duydunuz mu?

“Çocuklarımızı geri verin, barışı biz yapalım, süreci hazmedelim”diye.

Hiç duydunuz mu  şehit analarından?

“Madem böyle olacaktı, benim çocuğum adresi belli olmayan dağlarda niye şehit oldu, ne için, kim için?”

Cevap hazırdır;”Bundan sonrakiler ölmesinler” diye…

Elbette kimse ölmesin, analar ağlamsın.

Geldiğimiz noktada da, hep ağlayacak olan analar da incitilmesin.

Her şehidin bir hikâyesi vardır.

O hikâyeleri yaşatacak olanlar elbette ki şehidini unutmayacaktır.

Şehitlerimiz de kendisini unutanları unutmayacaklardır.

“Bu hayat böyledir dostum
Yaşanan gün mazi olur
En değerli hatıralar
Bir gün gelir unutulur,

Unutulmaz denen günler
Unutulur unutulur.”

Denilmemesi umuduyla…