İnsanlık ölmesin

 Bilmem farkında mısınız?

Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz.

Bizim olmayan, bizim gibi düşünmeyen herkesin neredeyse canını okuyacağız.

Konuşmalarımız şiddet dolu, davranışlarımız şiddet meyilli, yani şiddetle içli dışlı olmuşuz.

Nereye gidiyor ülkemiz?
Önümüz, arkamız, sağımız, solumuz hep kargaşa!
Çiçekler bile eskisi gibi kokmuyor bu ülkede.
Kan topluyor bulutlar!
Kendimiz için bile tehlikeyiz artık. 
Kan kaybediyoruz, can kaybediyoruz.
Şimdi insanların insafsız olduğu bir memlekette.
Sadece zamanın insafına kalmış gibiyiz.

İhtiraslarımız insanlığımızı yendi.
Acımasızlığın ve bireyselliğin adına da hayat mücadelesi dedik.
Her şeyin para üzerine kurulu olduğu dünyanın kusturan görüntüsüne figüran olduk.
Dostluklar unutuldu, merhabanın hatırı bile kalmadı.

Gönül kırıp, dostluğu hırpalayanların, parayı ve paralıyı dost edinenlerin,   
Çıkarcılığın tarifini ele geçirip, dişini namuslu insanlara geçirenlerin devri başlamış gibi.
Yaşamak için, insan olmaktan çıkmak gerekmiyordu.

 Ama çıkanları gördükçe kime nasıl güveneceğimizi şaşırdık.  
 Merhametsizliğin insan olanla bir arada olamayacağını bilirdik.
 Hak yiyenleri gördükçe yanıldığımızı anladık.
Hayatın saygıyla değer bulduğu bile unutulmuşsa,
Yerin dibine girmesi gereken adamların el üstünde taşındığı bir ülke düzeni yaratılmışsa,

İnsanlığımızı ve nereye gittiğimizi sorgulamakta geç kaldığımızı kabul etmeliyiz. 

Hiç kimse unutmasın ki;

Yeryüzü kadar, gökyüzünün de hükmü var.
Hayatımızın her zaman görgü tanıkları da var.
Mahşer günü Sırat’tan geçerken, bu dünyada yetimlerin hakkı olarak yenilen o paralar yiyenin yükünü hafifletmeyecek.

Aksine Sırat Köprüsünden aşağı doğru ağırlık yapacak.

Ve orada paranın geçmediğini ibret ve dehşetle görecek.

Bilelim ki...
Mahşer de var.
O yüzden insanlığımız sorgulayalım.

Kaybettiğimiz değerlerimizi görelim.

 Bilelim ki güçlüden yana olmak, yetim hakkı yemek, işçinin alın terini sömürmek ne Allah'ın kitabında yazıyor, ne de insanlık kitabında. 

Sen insansın.

Hiçbir şeye değişmemen lazım ruhunda ki zenginliği.

Sen insansın.

Bilmelisin ki hayatın özü insanı öldürmek değil, yaşatmaktır.

Sömürmek değil, lokmanı paylaşmaktır.

Yere düşene tekme atmak değil, elinden tutup kaldırmaktır.

 Yeni bir yazıda buluşmak dileği ile…