Utanç

Bir ormanın yangınında

Çığlıklar rüzgarında dağılır

Yaşamın , kokusunda kan.

Nazım’ın sesi titreşir dillerde,

tek ve hür ve orman gibi kardeşçe>

Sancıyan yüreklerde

İnsan olmanın utancı ..

Susan dillerle ,

insan coğrafyası

Zaman diliminde kayıp.

Düşünceler yorgun,

Umutlar bitik yarınsızlara