- Kategori
- Şiir
Ütopik
onca yıldır bahar gelir
hiç bu kadar kılıfına uymamıştı
hiç bu kadar toplanmamıştı rüzgar yemiş bulut gibi
bi kelebeğin kanadına bel bağlamamıştı bu kadar
da olmaz ki
sanırım hala bazı bahçeler kar içinde
arsız otlar gibi duvar diplerinde
onları yadsıyamam az erisinler hele
hepinize yetecek kadar umudum var
bi kaç metre sümerbank basması olaydı
şöyle dallı güllü hiç değil
bölerdik parçalara kapatırdık
bi eksik
gediği boş ver
şunun neresinde bilsem eksilecem
dökülecem ben de denize nehirleme dalacam
kusursuz ve deliksiz
pullarım pahasına
acımı bastıracam
seri halde banknot banknot
mutluluk alacam
yok pahasına
sivil ve istatiki değerinden başka bi çeşit
ölüm bilmem
arabanın önüne atlamışımdır ya da
deniz çok gelmiştir üstüme
bazen ama sık sık
bu ara kazara
savaş çıkmıştır yanıbaşımda
farketmemişimdir
hayat gailesinden
üç çocuk bi dünyayı
üç dakkada maviye boyarmış
bi dünya üç çocuğu
kaç dakkada boyarmış ki karaya
bayağısız ve kesirsiz
havuza gönderip susuz
problemidir ki ömrün
çözebilen gönülkoysun