Uzaklar yakın oldu

Telefonsuz, televizyonsuz, bilgisayarsız çok mutlu olurduk demiştim ya, şimdi onlar olmadan mutlu olmamız mümkün değil diyorum. Çünkü günümüz yaşam koşullarında hepsine çok ihtiyacımız var. Zaten her şeyi yerinde, zamanında, kendi koşullarında değerlendirmenin uygun olacağını düşünüyorum.

Oğlum askere gideli neredeyse bir ay oldu. Askerlere kolaylık olsun diye çıkarılan, sadece askeriyede kullanılan “ Mehmetçik Telefon Kartından ” haberimiz yoktu. Askerde kart sıkıntısı olmasın diye çocuğa “ Aile Kartı ” almıştık. Fırsat bulup bize her telefon ettiğinde nasılda mutlu oluyoruz ailecek. “ Ben iyiyim anne ” diyen sesi sanki dünyaları bağışlıyor bana.

Askeriyedeki internet servisi, müsait vakitlerinde askerlere 15'er dakika kullanma izni veriyormuş. Binlerce askerin olduğu yerde sıra gelmesi oldukça zor ama. Yılbaşının ilk günüydü, telefonla haber verdi internetteyim diye. Bütün aile bilgisayarın başına toplandık. Film izler gibi oğlumu izlemek bilseniz ne iyi geliyor hasretli yüreklere. Sesini duyduk sanki odanın içindeymiş gibi. Kepi, asker kıyafeti ne çok yakışmış oğluma. İyi ki internet var diyor insan, uzaklar bir anda yakın oluyor.

Televizyonda her gün aldığımız terör haberleriyle yüreğimiz daralırken, eskiden olduğu gibi asker mektubu beklemenin endişesini, merakını hele sabrını hiç düşünemiyorum. İnternetle haberleşmek bir şans.

Telefon, televizyon, bilgisayar, teknoloji ne güzel nimetler sunuyor bizlere. Bir de terör olmasa, herkes işinde gücünde çalışsa, güvenle, sağlıkla, huzurla, barış içinde yaşasa…..