Vah benim güzel Türkiye’m…(3)

“Ekonomik yayılma planını Asya, Afrika ve diğer az gelişmiş yörelerde uygulamak zorundayız… Yardımda birinci guruba giren –Türkiye gibi- ülkelere yapılacak yardımlar ve açılacak krediler öncelikle askeri nitelikte olmalıdır. Oltaya yakalanmış balığın yeme ihtiyacı yoktur. Genişletilmiş iktisadi yardım – örneğin Türkiye’ye- bazı hallerde düşünülenin tersi sonuçlar verebilir; Bağımsızlık eğilimini arttırıp, mevcut askeri paktları zayıflatabilir. Türkiye gibi ülkelere doğrudan doğruya iktisadi yardım yapılabilir, ama bu, bize uygun ve bağlı hükümetleri iktidarda tutacak ve bize düşman muhalifleri zararsız bırakacak biçim ve miktarda olmalıdır. ABD ile işbirliğine hazır yerli iş adamı arttırılmalı ve böylece bu iş adamlarının, ilgili ülkenin ekonomisinde kilit noktaları ele geçirmeleri, buna dayanarak politik etkilerinin artması sağlanmalıdır.” 1956 yılında Nelson A. Rokafeller başkana bunları diyordu. Etkileri neler mi oldu?

1)Adnan Menderes ABD den alamadığı sanayi kredisini Rusya’dan almaya kalktı, asıldı.

2)İsmet İnönü Kıbrıs’taki vahşeti önlemeye kalkınca ambargoyu yedi.

3)Süleyman Demirel sanayi tesisleri için Rusya kredisine başvurunca iktidardan oldu.

4)Ecevit 1974 Kıbrıs harekâtı sonu ambargoyu yedi.

Bu arada Amerika NATO’yu kullanarak içimize iyice yerleşti. Bir dizi anlaşma sonucu Türkiye’deki 12 NATO üssü artık Amerika tarafından kullanılacaktır. 12 Eylül darbesi arkasından yapılan bu anlaşma hala yürürlüktedir.

Ancak ne olursa olsun Avrupa Türkiye’yi içinde istememektedir. Son dönemde Amerika’daki birçok düşünce kuruluşunun dillendirdiği “yeni Osmanlıcılık” projesi bu bağlamda incelenmelidir. Fridman haritasında Türkiye’den yeni bir Osmanlı imparatorluğu oluşturulmuş hatta Yunanistan ve bazı Avrasya ülkeleri de ilave edilmiş. Kimileri bu projeye “oh ne güzel” diyebilir. Ancak şu bilinmelidir ki, şimdilik düşüncesine dünyanın alıştırılmaya çalışıldığı bu gevşek federasyonlu ülke oluşumu, Amerika’nın, yani emperyalizmin maşası durumuna gelmemiz demek olacaktır.

Günümüzde, bilinçlerde ve gönüllerde kalan Atatürk’ü öldürmeye çalışanların maksatlarını iyi etüt etmemizde yarar var.

Kaynak:(Hangi dünya düzeni-Banu Avar)

(Oltadaki balık Türkiye – M.Emin Değer)

04/02/2010