- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 553
Var mı beni içinizde tanıyan ?
Sonsuzluğa Sürükleniş
Bir söz ver kendine;
Bütün yaşanmışlıkları bir kenara bırak!
Ve bir adım at;
Yapmak istediğini, olmak istediğini ol artık!
Güçlüsün, kuvvetlisin
Azim sende, akıl sende
Senden başka çare yok bu derde!
Son bulacak bu zaman,
Solacak birgün bu beden;
Yok olacak bu ruh-i insan.
Canı unut artık!
Cananı düşün,
Korkaklığı bırak, mertlik ve
Cesarete bürün.
Tutkularının esiri olmaktansa,
Amaçlarının hizmetçisi olmayı yeğle.
Umutsuzluğun kapısını çalmaktan vazgeç,
Ümidin kapısından gir içeri,
Sarıl ona sımsıkı hiç bırakma.
Sakın bitti sanma herşeyi;
Unutma birgün, senin de olacak;
Şeb-i aruzun vuslat gecesi.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

bir gün bizim de olacak vuslatımı. Önemli olan Şeb_i Aru gibi onu karşılayabilmek. İnsan ürküyor düşündükçe... Fakat, çizdiğimiz yol, düşüncelerimiz, tarzıız, bakış açımız hepsi bizi sona hazırlar aslında. Ama, sonu düşünerek değil, yaşamın kendisinden kendimize pay çıkararak.
yekruseha 06.06.2011 9:40okuyunca "evet" diyorsun,yaşayınca"olmuyor".görünce "tamam"diyorsun,hissetmekle "olmuyor".bazıları "yapabiliyor"bazıları için "mümkün olmuyor"...hayata bu perspektiften bakabiliyorsanız,ne mutlu size...aramıza hoşgeldiniz.
Berra 31.05.2011 16:49- Cevap :
- "Hayat insana kendi perspektifini çizmesi yönünde hep zor kullanıyor...Öyle bir yaşam isteği ve adrenali var ki içimde;bana acının en son halini bile getirseler gülüp geçerim..." Teşekkür ederim serenay hoşbulduk. 01.06.2011 22:16